| Ν' αγναντεύεις μες στα χρώματα / / να 'ναι η σιωπή χίλια αρώματα.
Να σμιλεύεις μες στα κύματα / / γίνονται οι παλμοί μηνύματα.
Χαμένοι είναι οι παράδεισοι / / μίας νοσταλγίας ανάμνηση.
Φθαρμένα όνειρα μιας ανάστασης / / κύκνειου άσματος παράστασις.
Σε μια χούφτα όλη η ζωή / / Κοφτή γίνεται σιγά-σιγά αναπνοή.
Είναι ο καιρός ν' αποχωρείς / / Βήμα προς βήμα τον εαυτό σου να συγχωρείς.
Και μεις που μοιάζουμε φαντάσματα / / σαν και σε, του Χρόνου είμαστε χαλάσματα.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|