Αστρογιογγι
03-02-2009 @ 02:14 | σαν αχινος... χα!
αψεγαδιαστο
καλημερα! | |
CHЯISTOS P
03-02-2009 @ 02:29 | Οι άλλοι κρίνουν τον Ποιητή από τα γραφτά του, μα ο ίδιος κρίνεται από την ..κοιλιά του !
(χα ! σαν .. αχινός ! Ναι !)
Καλημέρα Χάρις ! | |
dodoka
03-02-2009 @ 06:05 | Αχός βαρύς ακούγεται....... ::up.:: ::up.:: | |
peiraiotissa
03-02-2009 @ 07:58 | Καλησπέρα Χαρούλα!!! ::hug.:: | |
elpidakwstopoulou
03-02-2009 @ 08:35 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
iraklisv
03-02-2009 @ 09:40 | ::smile.:: | |
Γιάννης Χρυσέλης
05-02-2009 @ 11:16 | ::cool.:: ::yes.:: | |
Ιχνηλάτης
05-02-2009 @ 12:11 | Η καθημερινότητα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός
των ανθρώπων του πνεύματος.
Για να εκφραστεί ο οποιοσδήποτε καλιτέχνης, πρέπει να βιώνει και να βρίσκεται σε άλλη σφαίρα.
Αλοίμονο σ` αυτούς (στους περισσότερους), που η καθημερινότητα τους προσγειώνει ανώμαλα (ή ομαλά).
Αναγκαστικά γίνονται πεζοί και χάνουν την ιδιότητα τους να μπορούν να κυνηγούν το όνειρο.
Δεν υπάρχει πιό βασανιστικός εφιάλτης απ` το να θές να δώσεις και να σε έμποδίζουν πράγματα πεζά. "Της πολιτείας (ν`) αργοσέρνεται ο αχνός". | |
Θεττάλια
05-02-2009 @ 13:02 | Σάς ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια.
Ιχνηλάτη μου, δεν είμαι σίγουρη ότι σου άρεσε, αλλά, μέσα από την τελευταία σου πρόταση, νομίζω ότι έπιασες το σφυγμό τής σκέψης μου Περικλείεται ακριβώς στον τελευταίο μου στίχο, όπως σωστά αναφέρεις. Εύγε για την εστίαση! | |
Ιχνηλάτης
07-02-2009 @ 10:28 | Μα είναι δυνατόν να αναρωτιέσαι αν μου άρεσε ή όχι το κείμενο, όταν γράφεις ακριβώς, μα ακριβώς, αυτό που νοιώθω και βιώνω;
Φυσικά και με ενθουσίασε το κείμενο!
Είναι μια απολογία για τον συμβιβασμό που έχουμε κάνει, απέναντι στα αναγκαία.
Μας πήρε απο κάτω η καθημερινότητα και την επιλέξαμε χωρίς να το θέλουμε! Απο ανάγκη!
Εμένα αυτό με σκοτώνει, αλλά .......... συμβιβάστηκα!!
Την αγάπη μου.
| |
Spartinos
20-02-2009 @ 00:56 | Πολυ δυνατο!!!
την καλημερα μου | |
 |
