Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το μείγμα της ζωής
 -α-
 
Το μείγμα της ζωής

Ποτέ δεν χάνονται οι καλές μας αναμνήσεις
ούτε σκεπάζονται οι μνήμες οι παλιές
δεν λησμονιούνται με το πέρασμα της δύσης
κι ούτε μας κάνει το μυαλό μας ζαβολιές.

[I]Είναι που θέλουμε, μονάχα, να ξεχνούμε
όσα τα άδικα μας πλήγωσαν πικρά
όσα μας πόνεσαν και δεν τα συγχωρούμε
κι όσα αισθήματα προέκυψαν νεκρά.[/I]

Μα τι μπορούμε να διαλέξουμε στη ζήση
όταν η μοίρα καθορίζει την στιγμή ;
πώς από πριν να δούμε τι θα μας κοστίσει
πώς να πιαστούν μόνο της τύχης οι σφυγμοί ;

[I]Ό,τι περνάει πάλι πίσω δεν γυρίζει
έρχεται – φεύγει σαν παλμοί αναπνοής
χαρές που λάμπουνε και πόνοι, πάλι, γκρίζοι
Χαρά και Λύπη είν’ ένα μείγμα της ζωής..[/I]

.....
Κι αν θα σβηστούνε τα κακά απ’ τη συλλοή μας
είναι σαν να ‘χουμε τα μάτια μας κλειστά,
σαν να αρνούμαστε κομμάτια απ’ τη ζωή μας
πού ‘χουν διδάξει να πατάμε πιο σωστά…
-.-


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Αναβλύσματα
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν !
 
Spartinos
03-02-2009 @ 01:43
Πολυ ωραιο!!!
την καλημερα μου
Lambito
03-02-2009 @ 01:48
καμιά φορά γυρίζει πίσω,αλλά το κομμένο σχοινί και να το ξαναδέσεις πάλι κομμένο θα είναι,όπως λέει κι ο Μπρεχτ.

Καλημέρα ::smile.::
MAЯIA P.
03-02-2009 @ 02:20
H τελευταία η στροφή τα λέει όλα
Είναι το μείγμα στη σοφία της ζωής
Μνήμες καλές.. μνήμες κακές.. γεννούν το "τώρα"
Στο "χθες" που έχτισες.. το μέλλον σου θα δεις...
*SOS*
03-02-2009 @ 02:38
πώς από πριν να δούμε τι θα μας κοστίσει
πώς να πιαστούν μόνο της τύχης οι σφυγμοί ;

Σωστό ! ::yes.::
Rannia . k
03-02-2009 @ 02:41
Πολύ, πολύ ωραίο!!! ::up.:: ::yes.:: ::up.::
Helene52
03-02-2009 @ 03:00
Είναι που θέλουμε, μονάχα, να ξεχνούμε
όσα τα άδικα μας πλήγωσαν πικρά
όσα μας πόνεσαν και δεν τα συγχωρούμε
κι όσα αισθήματα προέκυψαν νεκρά
Ακριβώς .... έτσι !!!!!!
**ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ**
::up.:: ::theos.:: ::up.::
!...roza...!
03-02-2009 @ 06:25
μου αρεσε παρα πολυ!!!!!μπραβο σου. ::up.::
peiraiotissa
03-02-2009 @ 06:36
χαρές που λάμπουνε και πόνοι, πάλι, γκρίζοι
Χαρά και Λύπη είν’ ένα μείγμα της ζωής..

Μεγάλη κουβέντα!!!Ωραία το ταίριαξες Χρήστο ... ::kiss.:: ::up.::
CHЯISTOS P
03-02-2009 @ 09:06
Το να ξεχάσει κανείς χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια, από το να τ' αφήσει να βρούν την θέση μόνα τους μέσα μας, και όπου τ' αξίζει...
Καλησπέρα και ευχαριστώ !
iraklisv
03-02-2009 @ 09:53
::smile.:: ::smile.:: ::smile.::
elpidakwstopoulou
03-02-2009 @ 11:10
Κι αν θα σβηστούνε τα κακά απ’ τη συλλοή μας
είναι σαν να ‘χουμε τα μάτια μας κλειστά,
σαν να αρνούμαστε κομμάτια απ’ τη ζωή μας
πού ‘χουν διδάξει να πατάμε πιο σωστά…
-.-
έτσι είναι έχεις δίκιο ! όλα δικά μας είναι ...το παρελθόν μας ανήκει !!! ::up.:: ::yes.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
03-02-2009 @ 13:04
Ό,τι περνάει πάλι πίσω δεν γυρίζει
έρχεται – φεύγει σαν παλμοί αναπνοής
χαρές που λάμπουνε και πόνοι, πάλι, γκρίζοι
Χαρά και Λύπη είν’ ένα μείγμα της ζωής..

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
μαρίλλη
03-02-2009 @ 14:00
Είναι που θέλουμε, μονάχα, να ξεχνούμε
όσα τα άδικα μας πλήγωσαν πικρά
όσα μας πόνεσαν και δεν τα συγχωρούμε
κι όσα αισθήματα προέκυψαν νεκρά.

Είναι τόσο όμορφα γραμμένο όλο!
CHЯISTOS P
04-02-2009 @ 04:10
Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας, καλό μεσημέρι !
Θεττάλια
04-02-2009 @ 10:51
Όμορφο, ριμάτο ποίημα. με ίσους συλλαβισμούς σε όλους τους στίχους... και βέβαια πραγματικό... και βέβαια μού άρεσε. -
swell52
04-02-2009 @ 11:21
Κι αν θα σβηστούνε τα κακά απ’ τη συλλοή μας
είναι σαν να ‘χουμε τα μάτια μας κλειστά,
σαν να αρνούμαστε κομμάτια απ’ τη ζωή μας
πού ‘χουν διδάξει να πατάμε πιο σωστά…
::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο