Ανδρέας Ανδρέου
05-03-2005 | Μου αρέσει που διαλέγεις στο ποίημά σου αυτήν την πρωτότυπη μέθοδο!Μιλάς πρώτα για μια έννοια που βρίσκει την απήχησή της σε αντιμαχόμενες δυνάμεις και μετά τη μεταφέρεις αυτούσια σε προσωπικό ή καλύτερα διαπροσωπικό επίπεδο:) | |
Δημήτρης
05-03-2005 | ο πιο βαθύς κι ο πιο δύσκολος είναι φίλε μου... κι ακόμα δεν τον έχουμε "πιάσει" | |
stigmi
05-03-2005 | Μπραβο!!! | |
Γιαννόπουλος Χρίστος
05-03-2005 | Γειά σου φίλε....Δεν ξέρω για σενα αλλά αυτή θα πρέπει να την βιώνει την αρμονία την υπέρτατο και την παλίντονο εντονότερα...φιλιά... | |
Γιαννόπουλος Χρίστος
05-03-2005 | Δεν σε ευχαρίστησα για την αφιέρωση γιατί άργησα να την δω και περίμενα την ευκαιρία...Ξέρεις στα αγάλματα δεν βλέπω ένα θέμα αλλά την ίδια την ουσία της δημιουργίας....Εσύ διαθέτεις την τεχνική των αγαλμάτων στα ποιήματα σου...είσαι αγαλματοποιός....δεν χρειάζεται να μιλάς για αυτά...εγώ χρειάζομαι να επιστρέφω σε αυτά γιατί παλεύω σε μεγαλύτερες φόρμες και θέλω να επιστρέφω στη λακωνικότητα τους...φιλιά... | |
Ηλίας Πολίτης
06-03-2005 | Το αντίθετο συγκλίνει, και απ' τις διαφορές (γεννιέται) η πιο όμορφη αρμονία, και τα πάντα γίνονται με τη διχόνοια. Έξυπνο..!!! | |
 |
