| |
Όνειρο, όνειρο της σκοτεινής μα και της φεγγαρόλουστης βραδιάς…
Όνειρο, όνειρο της μέρας που χαράζει…
Τι σημασία έχει άραγε…όνειρο να’ ναι μόνο…
Κι ας σε ταράζει…κι ας σε τραντάζει…
Κι αν σε πονάει…κι αν σε τρομάζει…
…όνειρο να’ ναι..
Σε ταξιδεύει…σε πάει…σε γυρνάει…
Σε φέρνει πάλι πίσω…σ’ ακουμπάει κάτω…ή σε πετάει από ψηλά…
…όνειρο είναι…
Κι αν έφτασες εκεί που όνειρο δε σε φτάνει…κρίμα…
ονειρέψου τότε με τα μάτια ανοιχτά…κοιτώντας τον ήλιο…και το φεγγάρι
φύγε, πέτα…μα γύρνα πάλι εδώ πριν χαράξει…
προσγειώσου…πριν χάσεις απ’ την καρδιά σου τη γραμμή
που τα χωρίζει αυτά τα δυό…και μείνεις για πάντα εκεί…δέσμιος…μόνος…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
