stixoi.info: Εν είδει χρησμού

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Εν είδει χρησμού

"Ήξεις, αφήξεις ουκ εν πολέμω θνήξεις". ..

Στημένος τώρα ο τρίποδας
κι ατάρακτος ως πάντα
-ως δικός μου’
Θα’ρθεις και πάλι σήμερα
να λάβεις το χρησμό
να με πιστέψεις σαν του Φοίβου τη φωνή
με λόγια διφορούμενα σα στέρξω
να σ’ακουμπήσω στην παλάμη
πέντε φύλλα μαυροδάφνης μασημένης
Δεν την άντεξε η ψυχή μου τόση πίκρα και την έφτυσε
την ανάδεψα τα βράδια με τα δάκρυα
εν τόπω σκοτεινό-εν τόπω παγερό
με του μεθάνιου την έκσταση
Το νάμα σ’άγρια χείλη, κολασμένα

Στημένος χρόνια ο τρίποδας και η γεύση τον εδόνει
να ματαδεί τον οίστρό να σκοντάφτει
το σώμα που μ’απόμεινε
για να δειχτεί
σαν κυπαρίσσι που το δέρνει ο άνεμος
ωσάν παθών σε Ασκληπιείο γιατρεμένος
εξ’αυθυποβολής γιατρός του εαυτού του
εκ προοιμίου συγγραφεύς ιδίας τέρψης
Κι αυτή η πατρίδα που τη σήκωσε το χέρι μου
λες για σημαία τ’όυρανού όμοια ζυγίζει
Μ’ένα σταυρό που από το ξύλο είναι βαρύς
και πώς εγώ μες στο λευκό να τον χωρέσω;

Στημένος ή όχι ο τρίποδας
μια γερασμένη απόμεινα Πυθία
Κι εσύ που ήρθες το χρησμό μου για να λάβεις, τον αγνόησες
σου είπα «αν διαβείς τον ποταμό ένα βασίλειο θα πέσει»
Μα νόμισες πως είναι ο Αχέροντας παιχνίδι
κι ο θάνατος το πιο μικρό μας φτωχικό...
Να μπαινοβγαίνεις απ’τα Τάρταρα του Ύπνου
και σε Ηλύσεια Πεδία να γυρνάς.
Τα τρία πόδια που στεκόμουνα... Κομμένα!
Το στόμα νίκησε ο βραχνάς.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.

CHЯISTOS P 05-02-2009 @ 08:27	Δεν πιάνεσαι με τίποτα βρε Αθανασία... Σκηνικό αρχαίας τραγωδίας... αλλά το "εξ’αυθυποβολής γιατρός του εαυτού του / εκ προοιμίου συγγραφεύς ιδίας τέρψης" μου παραέρεσε !
rock sugar 05-02-2009 @ 08:42	είναι αυτό το τέλειο, το άπιαστο, το αψεγάδιαστο Εσύ... Ανθισμένη χρυσή τριανταφυλλιά εσύ, κι εγώ στα πόδια σου μια ονειροπόλα πόα... ::love.::
iraklisv 05-02-2009 @ 11:28	ωσάν παθών σε Ασκληπιείο γιατρεμένος εξ’αυθυποβολής γιατρός του εαυτού του εκ προοιμίου συγγραφεύς ιδίας τέρψης ::smile.:: ::smile.:: ::smile.::
Celestia 05-02-2009 @ 14:46	::theos.:: ::theos.:: ::kiss.::
elpidakwstopoulou 06-02-2009 @ 04:08	Κι αυτή η πατρίδα που τη σήκωσε το χέρι μου λες για σημαία τ’όυρανού όμοια ζυγίζει Μ’ένα σταυρό που από το ξύλο είναι βαρύς και πώς εγώ μες στο λευκό να τον χωρέσω; ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
rock sugar 07-02-2009 @ 04:16	είναι απλά στιγμές που μένω έτσι... ::oh.::
Tikalouba 07-02-2009 @ 05:31	εξ’αυθυποβολής γιατρός του εαυτού του εκ προοιμίου συγγραφεύς ιδίας τέρψης Κι αυτή η πατρίδα που τη σήκωσε το χέρι μου λες για σημαία τ’όυρανού όμοια ζυγίζει Μ’ένα σταυρό που από το ξύλο είναι βαρύς και πώς εγώ μες στο λευκό να τον χωρέσω; Τι να πω Αθανασία...είναι μεγάλη μας χαρά και, πραγματικά, τιμή που μοιράζεσαι τα διαμάντια σου μαζί μας. Να σαι καλά και να μας ταξιδεύεις ::up.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο