| |
Ο μονόλογος , ξέρεις, ίσως, να φαίνεται κάτι μάταιο, κάτι άνευ λόγου και σημασίας.
Μα αν κοιτάξεις προσεκτικά γύρω σου, θα δεις να αιωρούνται αναρίθμητοι μονόλογοι στον ουρανό του κόσμου μας. Που καμιά φορά έρχονται και τρακάρουν μεταξύ τους. 'Αρα έχουν λόγο ύπαρξης, αλλιώς δεν θα τους κάναμε, είναι απλά κάτι που νιώθουμε την ανάγκη να το βγάλουμε από μέσα μας. Και το τρακάρισμα, που λες, είναι ακριβώς ένα απ' αυτά που του προσδίδουν σημασία. Ξέχασα να σου πω πως οι μονόλογοι δεν είναι όλοι φωνακλάδες, υπάρχουν μονόλογοι βουβοί... μα ακόμα κι αυτοί τρακάρουν καμιά φορά. Και συχνά το τρακάρισμα τους δεν βγάζει ήχο - όχι απ' αυτούς που έχουμε μάθει να αναγνωρίζουμε - και συχνά πυκνά δεν το υποπτευόμαστε καν. Επειδή δεν υπάρχει πάντα μια ορατή απάντηση στους μονολόγους - ... μα έ! για μονόλογους μιλάω! - νομίζουμε συχνά πως μιλάμε μονάχοι. Μα δεν είναι πάντα έτσι...
Ίσως γιατί υπάρχουν και αυτιά γύρω μας, συχνά δίχως να το γνωρίζουμε, δίχως να ξέρουμε που και τίνος, αλλά είναι συντονισμένα στα σωστά κύματα, εκεί που εκπέμπονται οι μονόλογοι των ανθρώπων, αρθρωμένοι ή βουβοί.
Ξέρω πως διαφωνείς σε πολλά, θα μου έθετες αν σε άφηνα το θέμα και αντίλογο "διάλογο", μα εγώ δεν πιστεύω σ' αυτό με τον δικό σου τρόπο. Και με διαφορετικούς ορισμούς άντε να κάνεις προκοπή!
Να, κοίτα! εγώ δεν γράφω πια ιστορίες συχνά, τουλάχιστον όχι μ' αυτόν τον τρόπο που όλοι μπορούν να δουν. Φτιάχνω ιστορίες ακόμα πάντα όταν οδηγώ, όταν δεν μπορώ να κοιμηθώ τα βράδια, όταν αράζω και κοιτάω τον κόσμο γύρω μου, μα την άλλη μέρα δεν τις θυμάμαι πια, σπάνια τις αποτυπώνω στο χαρτί, ξυπνάω και πιάνω το τραγούδι. Οι ιστορίες υπάρχουν αλλά μακριά από μένα, ανήκουν μόνο στη στιγμή που τις γέννησε. Εσύ όμως, αν κάποια στιγμή περάσω απ' το μυαλό σου, ίσως με φανταστείς να γράφω - ή να λέω - ιστορίες και τελικά αυτό είναι κάτι που τις κάνει πραγματικές και ίσως κάποια στιγμή να βαλθώ να τις ξαναπώ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
