Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132073 Τραγούδια, 269792 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αυτάρκεια
 
Ίσως κάποτε τα χέρια γίνουν αυτάρκη
ανεξάρτητα από κάθε άγγιγμα και επαφή
τότε η καρδιά θα πέσει σε χειμέρια νάρκη
καθώς δε θα υπάρχει έρωτας για να τραφεί

Ίσως κάποτε όταν η ψυχή ψηλότερα ανέβει
το σώμα θα επαίρεται που είναι αυτόνομο
θα προκαλεί τον οίκτο και τη χλεύη
καθώς παράδεισο θα λέει τον υπόνομο

Ίσως κάποτε τα μάτια απαρνηθούνε την αχτίδα
ενός ήλιου που θα εμφανιστεί λαμπρός κι αιφνίδιος
τότε στον καθρέφτη μια βαθιά ρυτίδα
θα σου θυμιζεί πως δεν θα 'σαι πια ο ίδιος...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έρωτας είναι να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον, αγάπη να είσαι δυστυχισμένος χωρίς αυτόν
 
*Anima*
06-02-2009 @ 03:10
τέλειο.....πραγματικά εξερετικό..!!!

μπράβο!!

::up.:: ::kiss.:: ::up.::
iraklisv
06-02-2009 @ 03:25
::smile.::
Helene52
06-02-2009 @ 03:37
Ίσως κάποτε τα χέρια γίνουν αυτάρκη
ανεξάρτητα από κάθε άγγιγμα και επαφή
τότε η καρδιά θα πέσει σε χειμέρια νάρκη
καθώς δε θα υπάρχει έρωτας για να τραφεί

Υπέροχο .... όπως μας έχεις πάντα συνηθίσει !!!!
Την καλημέρα μου Δημήτρη ::up.:: ::up.:: ::hug.::
giannisanas
06-02-2009 @ 04:05
ίσως τελικά να μην ακολουθήσουμε τον κατηφορικό δρόμο της φθοράς αλλά τον ανηφορικό της δημιουργίας
Mικρουλι
06-02-2009 @ 04:14
Δημήτρη είναι υπέροχο μπράβο!!
::up.:: ::yes.:: ::up.::
CHЯISTOS P
06-02-2009 @ 04:41
Πολύ, πάρα πολύ καλό σαν σύλληψη... και καλά το σκάρωσες ! Του λείπει μόνο ο επίλογος, -αν ,μου επιτρέπεται.-
... άρα υπάρχω
07-02-2009 @ 03:14
κι ίσως το πάρεις σοβαρά... ίσως σαν νομοτέλεια
πού' χασες: λίγη δύναμη, την ομορφιά της νιότης
ίσως σε πιάσουν κλάματα... ίσως να σού' ρθουν γέλια
αλλά ποτέ μην πείς ποτέ: "ματαιοτήτων ματαιότης"

Πολύ Ωραίο Δημήτρη....

Celestia
07-02-2009 @ 06:09
Ίσως κάποτε τα μάτια απαρνηθούνε την αχτίδα
ενός ήλιου που θα εμφανιστεί λαμπρός κι αιφνίδιος
τότε στον καθρέφτη μια βαθιά ρυτίδα
θα σου θυμιζεί πως δεν θα 'σαι πια ο ίδιος...

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ιχνηλάτης
07-02-2009 @ 10:59
Βρέ καλώς τον!!! ::up.::
Αντε να ανασάνουμε λίγο!
Να ξεδιψάσουμε με το νερό της Σϊβας!
(Μην χάνεσαι). ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο