| |
Όταν ριζώσει σαν πλατάνι στην καρδιά
Ένα συναίσθημα αγνό και φωτισμένο
Όσες φορές και αν του κόψουν τα κλαδιά
Αυτό στεριώνει πιο βαθιά.. αντρειωμένο…
Κι ας έλθουν θύελλες.. χιονάδες.. κεραυνοί
Μέρα τη μέρα ουρανό ποθεί να φθάσει
Κι οι αισιόδοξοι του πάθους οιωνοί
Το βοηθούν κάθε καημό να ξεπεράσει…
Ποιός δεν ζυμώθηκε με πάθη και λυγμούς ;
Ποιός δεν αψήφησε τον θάνατο με ρώμη ;
Ποιος δεν κατήργησε και νόμους και θεσμούς
Υπερασπίζοντας τα «θέλω» του στη γνώμη ;…
Έτσι κι ο Έρωτας.. φωλιάζει στην καρδιά
Μα δεν ριζώνει δίχως τόλμη και ελπίδα
Μηδέ ανθίζει και σκορπίζει ευωδιά
Με δίχως δάκρυ να σταλάξει μια ρανίδα…
9-2-2009
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
