| |
| | Μπλάγκα_οδυσσέας |  | | | Προσωπική μετάφραση από τα ρουμανικά | | |
Lucian BLAGA/ Λουτσιάν Μπλάγκα (1895 – 1961)
Οδυσσέας
Απ’τα ξανθιά λιμάνια κοίτα ολόγυρά σου,
είναι σιωπή όπως τότε που γύρισα κοντά σου
κι έδωσα στους μνηστήρες χτηπήματα πικρά.
Δες, Πηνελόπη, πόσο καθάρια είν’τα νερά.
Η θάλασσα σκεπάζει βάθη γεμάτα οστά,
καμιά πλόρη δε σχίζει τα κύματά της πιά.
Μόνο τα φίδια αρχίζουν ταξίδια μυστικά
διασχίζοντας τους κόλπους ερωτηματικά.
Tο πλοίο μου σαπίζει στων χρόνων το γυαλό,
ανάμεσα στον Άδη κι ένα βουνό ψηλό .
Δε με πλανεύ’η ώρα διαμάντια να μετρήσω,
και θύελες και μάγια δε με καλούνε πίσω.
Οι αναμνήσεις, βλέπεις, είναι βαθυά πληγή,
πού χάραξαν τα χρόνια παντού, σε ξένη γη.
Μη μου ζητάς να πλάσω άθλους και μύθους, σμήνη.
Μάταιος είν’ο λόγος που μύθος θε να γίνει.
Μα τι καλά είναι, κοίτα, να μείνουμε άλαλοι –
και δίχως αναμνήσεις και σαν κάτω απ’τη γη,
σαν το μελισσολόι ν’ακούς στη σιγή πως
η ομορφιά κι ο χάρος δουλεύουν συνεχώς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Ανατολικός
09-02-2009 @ 08:52 | ως μετάφραση φαίνεται πολύ καλή δουλειά (βέβαια δεν ξέρω ρουμανικά για να συγκρίνω ...)
ως ποίημα , επίσης πολύ καλό ... ::up.:: | | elpidakwstopoulou
09-02-2009 @ 10:20 | Tο πλοίο μου σαπίζει στων χρόνων το γυαλό,
ανάμεσα στον Άδη κι ένα βουνό ψηλό .
Δε με πλανεύ’η ώρα διαμάντια να μετρήσω,
και θύελες και μάγια δε με καλούνε πίσω.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
