| |
πανε χειμωνες που περασανε
χειμωνες που χουν σβησει
θυμαμαι λογια περιεργα που χες ψυθιρισει
ακριτες τη κορη φυλαγαν μην πα και ξεμυτισει
μα παλικαρι με καρδια την κορη την κερδιζει
στα κατεργα τα σιδερα το παλικαρι βριζει
αναθεμα σε ερωτα για οτι εχω ζησει
πανε χειμωνες εκατο
πανε καλοκαιρια τοσα
κουρσαροι εκλεψαν κορη απο σπιτι
ενα παλικαρι τους κυνηγησε στη ακρη αυτη του κοσμου
την ζωη του εχασε για μιας γυναικας χαδι
αναθεμα σε λογικη ,αναθεμα σε παραμυθι
αλλοκοτη ειναι η ζωη γιατι και ενα ψεμα
πανε χειμωνες και τζιτζικια που ψοφησαν
χειμωνες που η καρδια της εγινε πετρα
απεραντη παγωμενη ανταρκτικη
σειρηνα αυτη των παγων
που την θυμουνται κλαιγοντας οι ναυτικοι
που την ζωη κοντα την εχουν ζησει
χειμωνες πανε εκατο και οι αληθειες οχι τοσες
παιδι σαν σε μεγαλωσα πως το κανες το θαμα
και με μαχαιρι με ζωσες να παω για την πολη
σαρακηνοι και τερατοι καταραμενες κορες
θυμαμαι παντοτε παιδιαστικα μερες τις μερες να γελαω
μα ναι που τουτη η ζωη μοιαζει με αλλοκοτη οσαν το παραμυθι
πιοτερο το ψεμα αυτο του κοσμου να φανταζει αληθεια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
