Άθη Λ.
09-02-2009 @ 23:48 | μη παραδίνεσαι Δήμητρά μου! καλημέρα! όμορφο! ::love.:: | |
CHЯISTOS P
09-02-2009 @ 23:49 | Είπα κι εγώ βρε Δήμητρα : -Τρελαθήκαμε τελείως !
Αλλά το περιεχόμενο διέψευσε τους φόβους του τίτλου σου, ερχόμενος μπροστά σε ακόμη ένα από τα υπέροχα συναισθηματικά σου ποιήματα !
Καλή σου μέρα ! | |
Spartinos
09-02-2009 @ 23:50 | Υπεροχο!!!
Δημητρα καλημερα | |
swordfish
10-02-2009 @ 00:42 | Πολύ ωραίο Δήμητρα, καλημέρα!!! | |
ΑΝΤΗΣ
10-02-2009 @ 00:51 | υπεροχο αγαπητη μου
καλημερα | |
Ηypocrisy
10-02-2009 @ 01:29 | οποιος δεν εχει να χασει τιποτα ειναι να τον φοβασαι .. ω ναι !
Καλημερα !
| |
SEPT
10-02-2009 @ 01:53 | ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!! ::theos.:: | |
tarifula
10-02-2009 @ 03:00 | κι απ’ όσα αγάπησα απλά αποχωρώ
εγώ η ψεύτρα κι η δειλή η πιο μεγάλη…
::yes.:: ::yes.:: | |
Ναταλία...
10-02-2009 @ 04:02 | Και εγώ Δήμητρα έτσι ένισα όταν αρχισα να διβάζω με Χρήστο Π ::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | |
MARGARITA
10-02-2009 @ 04:04 | είμαι και εγώ εδώ κόρη μου....δεν είσαι μόνη ::love.:: | |
petrwnas
10-02-2009 @ 05:15 |
ο δρόμος δύσκολος μου φαίνεται μπροστά
όμως πια τίποτα δεν έχω για να χάσω…
::up.:: ::hug.:: ::up.:: καλησπέρα!!! | |
*SOS*
10-02-2009 @ 05:34 | Αρματωμένη σιωπή με αλήθειες που πονάνε ! ::yes.:: | |
Μοιάζω μ'εσένα
10-02-2009 @ 05:48 | Την ίδια αποχώρηση κάνουμε Δημητρούλι...
όμως και πάλι στις επάλξεις μπροστάρηδες!
Υπέροχη για ακόμα μια φορά...
Υ.Γ Θα πάμε τελικά για καφέ με την Ελένη;; ::love.:: ::laugh.:: ::kiss.:: | |
roadBlues
10-02-2009 @ 06:37 | σε κάθε μάχη κάποιος φεύγει δειλά.......μα του δίνεται η ευκαιρία να επιστρέψει σαν ήρωας μέσα από το σκοτάδι με χίλια φώτα αγκαλιά
την αλήθεια να φέξει , με λόγια και πράξεις που θα ακούγονταιι σαν σφαίρες............
| |
Mικρουλι
10-02-2009 @ 07:02 | "Είπα δυο λόγια βιαστικά και τυπικά
πήρα και έδωσα πληγές που δεν θα κλείσουν
μα είναι κρίμα που στο τέλος μας νικά
το πιο ασήμαντο απ’ όσα δεν αξίζουν…"
Σωστά έτσι γίνετε μερικές στιγμές! Υπέροχο!! Μπράβο σου!!
::up.:: ::yes.:: ::up.:: | |
peiraiotissa
10-02-2009 @ 07:50 | μα είναι κρίμα που στο τέλος μας νικά
το πιο ασήμαντο απ’ όσα δεν αξίζουν…
Αχ βρε Μητσάκο...έχεις έναν τρόπο να χτυπάς εκεί που πονάει!
Μ΄άρεσε το σχόλιο του roadblues...άκρως ανεβαστικό!!!!!! ::love.:: ::kiss.:: | |
idroxoos
10-02-2009 @ 12:03 | Είπα δυο λόγια βιαστικά και τυπικά
πήρα και έδωσα πληγές που δεν θα κλείσουν
μα είναι κρίμα που στο τέλος μας νικά
το πιο ασήμαντο απ’ όσα δεν αξίζουν…
::wink.:: ::smile.:: ::hug.:: | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
10-02-2009 @ 12:06 | Τέρμα τ’ αστεία τώρα έρχετ’ η σιωπή
αρματωμένη με αλήθειες που πονάνε
θέλω δεν θέλω όσα ξέρει θα μου πει
πάλι στην πλάτη μου οι φόβοι μου γελάνε
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
