| |
| | στεριά |  | | |
Πέρα από τα όρια της λογικής εφθάνω
μ’ ένα καράβι αλλιώτικο
για το στερνό ταξίδι θα σαλπάρω.
Μπροστά μου μία θάλασσα, με δάκρυα καμωμένη,
με στεναγμούς και θλίψεις γέμισε
που απ’ τα ψηλά μας τα βουνά
κατέβαιναν σα χείμαρροι
την απανθρωπιά μας ματαίως να ξεπλύνουν,
ναυάγια ψυχών τα βάθη της εκρύβουν.
Κι αναρωτιέμαι ποια κατάληξη θα έχω
ποια τρικυμία εμένα θα στοιχειώσει.
Μα όσο απομακρύνομαι και χάνονται τα λιμάνια
άλλο πια δε στεναχωριέμαι.
Τον πόνο μου τον έκανα πυκνή θαλασσινή ομίχλη
και μέσα εκεί εχάθηκε κάθε λογής πόνος και θλίψη.
Κι αυτός ακόμη ο θάνατος άλλο πια δε με φοβίζει,
τουλάχιστον βγήκα στ’ ανοιχτά.
Για μένα η υγρή ταφόπλακα δεν καίγεται από τη λήθη.
Ένα ταξίδι είναι η ζωή, μιας ανοήτου λογικής,
μια παράλογη δοκιμασία, μια υπέρλογη πορεία.
Μα να σου πέρασε ο καιρός, πέρα μακριά εφθάνω
μου φαίνεται κοντά πως είναι η ώρα να φωνάξω
σαν κάποιος ξένος και γέρος ναυτικός,
σαν ένας νέος στο κατάρτι ανεβασμένος,
Στεριά εμπρός.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Αφήνω πια τη σκέψη μου ποιητικά να ζήσει, σε Ουρανούς σε Θάλλασες, Ιθάκες να γνωρίσει... | | | |
|
elpidakwstopoulou
11-02-2009 @ 02:48 | Κι αυτός ακόμη ο θάνατος άλλο πια δε με φοβίζει,
τουλάχιστον βγήκα στ’ ανοιχτά.
μου φαίνεται κοντά πως είναι η ώρα να φωνάξω
σαν κάποιος ξένος και γέρος ναυτικός,
σαν ένας νέος στο κατάρτι ανεβασμένος,
Στεριά εμπρός.
ο απολογισμός της ζωής !!! το όνειρο ...που ενώνει τον ουρανό με την θάλασσα σ εκείνη την ψιλή γραμμούλα ..που ορίζοντα την ονόμασαν...μα δεν την φτάνεις ποτέ ...γιατί όλο και πιο πέρα πάει......!!!!
υπέροχο την καλημέρα μου !!!
::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
