elpidakwstopoulou
11-02-2009 @ 22:31 | κι εκείνη πάντα ακίνητη πήρε να κλαίει βουβά
κοιτώντας απ'την έξοδο μια δέσμη ήλιου ακτίνες
"όλα ήτανε μιαν αστραπή -μου λέει στ’ αυτί σιγά-
κι ο έρωτας κι η ομορφιά ,τα νιάτα κι οι Μυκήνες"
τι γρήγορα που κυλάει η ζωή.....σαν αστραπή ναι !!!! κι εμείς ψάχνουμε τόσα....! κι αφήνουμε να μας ξεφύγουν άλλα τόσα !!!
την καλημέρα μου .... τέλειο !!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::theos.:: | |
CHRISTOS P
11-02-2009 @ 23:02 | Χρήστο, είσαι αποθέωση !... | |
Helene52
11-02-2009 @ 23:22 | **ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ**
Καλημέρα ::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | |
Lambito
12-02-2009 @ 00:50 | Υποκλίνομαι! | |
giannisanas
12-02-2009 @ 04:07 | α ρε Χρήστο μη μας παιδεύεις κι εσύ...
είσαι τεχνίτης στο λόγο | |
... άρα υπάρχω
12-02-2009 @ 11:28 | Πολύ ωραία δοσμένο ...
...μου λείπει ένας στοίχος για το πως - με ποιές σκέψεις - συναισθήματα βγήκες απ' την κρύπτη.. μετά την αποκάλυψη...
Για μιά φορά ακόμη: Σ' ευχαριστώ Χρήστο!!! | |
 |
