| |
Αν ρωτήσεις τι με καίει
Με αδικείς, και η ψυχή μου κλαίει
Μ’ αναφιλητά
Σαν μικρό παιδί φοβάμαι
Τις βραδιές που δεν κοιμάμαι
Στη δική σου αγκαλιά
Μια ανάσα που όλο σβήνει
Κι Η ζωή μου να αργοσβήνει
Στη δική σου μαχαιριά
Ότι είχα μου το πήρες
Την καρδούλα μου δεν είδες
Σ’ αγαπούσε μόνο Αληθινά
Ρ
Ότι και να πεις Χείλη σφραγισμένα
Ότι και να πεις Λόγια ματωμένα
Απ’ το βάθος της ψυχής
Άλλαξαν για μένα
Της ζωής τα δεδομένα
Ότι και να πεις Να βρίσκω απαντήσεις
Τις ώρες τις σιωπής Ότι και να πεις…..
Δες αφήσαμε το χρόνο
Να κερνάει μόνο πόνο
Η αγάπη αυτή για να χαθεί
Μα το λάθος είναι λίγο
Μια απάτη που σ’ αυτό το τέλος
Τις αντοχές μας πάντα εξαντλεί
Ρ
Ότι και να πεις Χείλη σφραγισμένα
Ότι και να πεις Λόγια ματωμένα
Απ’ το βάθος της ψυχής
Άλλαξαν για μένα
Της ζωής τα δεδομένα
Ότι και να πεις Να βρίσκω απαντήσεις
Τις ώρες τις σιωπής Ότι και να πεις…..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
