Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σίνις
 
Αλλεπάλληλες στρώσεις…
Επάλληλες στρώσεις
Ιζήματα του χρόνου
Ανθρώπινες πεθυμιές που κατακάθισαν
πάνω στ’ ανόργανα υλικά
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω μίσος ή αγάπη
Δεν διακρίνω πρόσωπα σημαδεμένα
από την ηδονή ή τον πόνο
όλα σβήσαν
Και καθώς η φύση αποφεύγει καθετί το γραμμικό,
τα στρώματα δεν τα αφήνει στην αιώνια αταραξία
Ένα αόρατο χέρι κατά καιρούς τα τσαλακώνει
Κυματοειδείς συναρτήσεις βίας
Η μάνα γη, με το γέρικο σώμα
Οι ρυτίδες
Το μυαλό μου, μικρό ομοίωμα της
Αλλεπάλληλες στρώσεις μνήμης
…τσαλακωμένες
Τι κυλάει άραγε ανάμεσα στ’ αυλάκια?
Ποια μπόρα τα έφτιαξε ή ποια μπόρα περιμένουν?
Ο φόβος ίδια η βαρύτητα
στοιχειώνει τον χώρο
Ανάμεσα στα αδρανή υλικά
Κάτω απ’ τις φλούδες
Ανασύρω ψήγματα μιας ζωής που υπήρξε
Τα ταξινομώ
Αύριο πάλι θα χω χάσει το νήμα
Η μόνη σταθερή παρατήρηση
Είναι πως δεν υπάρχει
τίποτα πιο δίκαιο απ’ τον θάνατο
Ειρωνεία ε?
Στην ζωή ψάχνεις την δικαιοσύνη
Στον θάνατο την βρίσκεις
Ανασύρω την γαλήνη στο πρόσωπό σου
Τότε που πίστευες πως μ’ αγαπούσες
Σημαντικό εύρημα, καθότι σπάνιο
Τουλάχιστον αυτή δεν θα γίνει απολίθωμα
Θα χτυπάει πάντα μια καρδιά μέσα της
Κι ας ήξερε πως αύριο
θα ναι μια πνιγμένη γκριμάτσα
ανάμεσα στα φρύδια.

Δίπλα η ζωή τρέχει
δονείται, εκτοξεύεται σαν λάβα
Συσπειρώνεται, παραπατά
Αγωνίζεται να καταλάβει χώρο
Μικρόβια, ιδέες, έρωτες
Δημιουργούν, αναπαράγονται
Βάζω το χέρι μου μέσα στην καυτή σούπα
Προσπαθώ να την αποκωδικοποιήσω
Είναι κάτι πολύ μεγαλύτερό μου
Κλείνω τα μάτια, τουλάχιστον να μπορούσα
να οσμιστώ ένα δυο συστατικά της…
Νιώθω πως κι αυτή με κλειστά μάτια βαδίζει
Σαν ποτάμι φτιάχνει μαιάνδρους ή
κατρακυλά σε καταρράκτες, γεμίζει θάλασσες
Μια φωνή έρχεται από μέσα μου
μια πικρή γεύση δηλητηριάζει την γλώσσα
Αλίμονο αν μπορούσες να δεις το νόημα
Τον κοφτερό τον μύλο που αλέθει τα κρίνα
Την θηλιά στον λαιμό σου
Δεν είσαι αθώος
Μπες μέσα…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
montekristo
12-02-2009 @ 13:35
http://www.youtube.com/watch?v=opJ-AcY2o3U
CHЯISTOS P
12-02-2009 @ 13:46
εκεί που όλα σβήσαν ... / ...Ανάμεσα στα αδρανή υλικά ..../ ... Ανασύρω ψήγματα μιας ζωής .../.... Προσπαθώ να την αποκωδικοποιήσω ..../.... μα, Μια φωνή έρχεται από μέσα μου / - Δεν είσαι αθώος .. Μπες μέσα.
Τί κατα-δίκη κι αυτή !...
Την καλησπέρα μου !
arpistre
12-02-2009 @ 14:09
Πιτυοκάμπτης;; ::smile.::
αυτό με το δίκαιο του θανάτου πολύ ενδιαφέρον
justawoman
12-02-2009 @ 14:14
Σήμερα άκουγα ένα τραγούδι για πρώτη φορά στο ραδιόφωνο
δεν το καλοθυμάμαι... μα στο ρεφραίν ήτανε κάπως έτσι:

Όλα αλλάζουν κι όλα γυρνάνε
ένα μόνο δε γυρίζει πίσω
το ποτάμι

το ποτάμι, το ποτάμι

...αν με εννοείς ::smile.::
montekristo
12-02-2009 @ 14:17
::smile.::
ναι ο Πευκοκάμπτης, ο ληστής
καλησπέρα Χρήστο
ε δεν είμαι τόσο χαζός Στέλλα, το ποτάμι μόνο προς μια πλευρά κυλάει :)
daponte
12-02-2009 @ 16:08
όμορφος στίχος με υπαρξιακή αγωνία. όμως τολμάς αφού βάζεις το χέρι σου μέσα στην καυτή σούπα.
swordfish
12-02-2009 @ 21:02
Ανασύρω την γαλήνη στο πρόσωπό σου
Τότε που πίστευες πως μ’ αγαπούσες
Σημαντικό εύρημα, καθότι σπάνιο
Τουλάχιστον αυτή δεν θα γίνει απολίθωμα'' !!...Καλημέρα!
Lame Duck
12-02-2009 @ 21:41
Δεν διακρίνω πρόσωπα σημαδεμένα
από την ηδονή ή τον πόνο
όλα σβήσαν

Η μάνα γη, με το γέρικο σώμα
Οι ρυτίδες
Το μυαλό μου, μικρό ομοίωμα της
Αλλεπάλληλες στρώσεις μνήμης
…τσαλακωμένες

Αλίμονο αν μπορούσες να δεις το νόημα
Τον κοφτερό τον μύλο που αλέθει τα κρίνα
Την θηλιά στον λαιμό σου
Δεν είσαι αθώος
Μπες μέσα…

Υπέροχο!! ::theos.:: ::love.::
κι αγαπημένο!!
Την καλημέρα μου!!
agrafos
12-02-2009 @ 22:28
Φοβερο ::up.::
Αγνή
13-02-2009 @ 00:46
εξαίρετο, λες κι ο κόσμος όλος ζει μόνο στη σκέψη ενός ποιητή!
εξαίρετο
Γιάννης Χρυσέλης
13-02-2009 @ 04:08
τιμή μας ::wink.::
dimvel
13-02-2009 @ 05:32
Εκπληκτική η παρουσίαση πλευρών της Φύσης
μέσα από το αξιοθαύμαστο , αυτοκαταστοφικό ως ένα σημείο , προϊόν της: Τα "αυλάκια" στο περιεχόμενο του κρανίου μας...
Και να φανταστείς ότι δεν συμπαθώ τις σούπες!
ΕΞΑΙΡΕΤΟ!!!
peiraiotissa
13-02-2009 @ 05:40
Δίπλα η ζωή τρέχει
δονείται, εκτοξεύεται σαν λάβα
Συσπειρώνεται, παραπατά
Αγωνίζεται να καταλάβει χώρο...................κι εσύ...αλλά δεν χρειάζεσαι προσπάθεια...το έχεις καταφέρει!!!!!!!!!!!!!!!!
::hug.:: ::up.:: ::love.::
montekristo
14-02-2009 @ 02:00
eyxaristo gia to perasma ::smile.::
Αγνή
14-02-2009 @ 02:05
και τώρα, όλοι μαζί, ας βάλουμε το χέρι μας μέσα στην καυτή σούπα!
καλημέρα ::smile.::
Ηypocrisy
14-02-2009 @ 02:27
de μπορω να διακρινω μισος η αγαπη .. θηλια στο λαιμο μου

και τωρα ολοι μαζι ας βαλουμε το χερι μας στη καυτη σουπα ! ::rock.::

καλημερααααααααααα ::kiss.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο