| |
Ηρθε η νυχτα....
κι ολα σκοτεινιασαν..
μα το σκοταδι της νυχτας εμοιαζε φως μπροστα στο δικο μου σκοταδι
σ αυτο που ενιωθα μεσα μου...
κι ενιωθα τοσα πολλα...
τοσα μα τοσα πολλα...
με επνιγαν...
μα πως να ξεφυγεις;;
τα δακρυα δε βοηθησαν...
δεν το αντεχα αλλο..
σ ενα σκοινι τεντωμενο παλι βρεθηκα...
μα εχω μαθει καλη ισορροπια...
εχω συνηθισει πια...
κι εκει που πηγες να πιστεψεις πως κατι αλλαξε
κι εκει που πιστεψες πως θα αλλαζε η ζωη σου
κι εκει που εκανες το βημα παραπερα
σου δινει μια η ζωη και ξαναγυρισες
εκει που πιστευες πως δε θα ξαναησουν,
και τον αγωνα παλι ματαια τον εκανες
και ερωτησεις κατακληζουν το μυαλο σου,
γιατι ξανα την ευτυχια δεν κρατησες....
και σου την πηρανε χωρις να σε ρωτησουν....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
