| |
[align=center][I][B]Στου Θεού το καφενείο [/B]
Ένα πρωϊνό μ' έναν ήλιο ματωμένο
και με το χιόνι να λιώνει στις σκεπές
με έναν γλάρο που 'χε βλέμμα πονεμένο
αναζητάω της χαμένες μας ευχές
Ψάχνω να βρω της αγάπης την μαγεία
που θα χαρίζει λουλούδια και χαρά
που θα φωτίζει τ' όνειρα μας σα λυχνεία
και θα ποτίζει με νέκταρ την καρδιά
Ένα πρωϊνό που το κρύο με τυλίγει
κι εγώ γυμνός στις λάσπες περπατώ
μια κουκουβάγια σα γυρίζει απ' το κυνήγι
κλείνει το μάτι και μου λέει το μυστικό
Κοιτώ ψηλά και με δέος αντικρίζω
της απαντήσεις, της χαμένης προσευχής
βλέπω τα λάθη που 'χω κάνει και δακρύζω
νιώθω τον πόνο ανεκπλήρωτης ευχής
Ένα πρωϊνό στου Θεού το καφενείο
παίζουνε τάβλι και πίνουνε καφέ
γράφουν και σβήνουν στο μεγάλο το βιβλίο
κι έπειτα βάζουν το κουστούμι το ριγέ [/I][/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
