| |
Περαστικέ μου άνεμε
παρακαλώ σε , έλα απόψε
χρόνια ασθμαίνουνε ατάρακτες οι θύμησες κι οι μνήμες μ'εκδικούνται
Έλα σπιούνισε σαν έκτακτο στροβίλισμα το νου μου
θέλω να νιώσω πως ορχούμαι επιτέλους
δίχως στο χέρι μου να σέρνω υγρό μαντήλι
Αιολική μου γη εσύ, κορμί μου
πάνερμο μνήμα της ψυχής μου
αφού σε μέτρησα σε κόκκους από χώμα
αφού σε χώρεσα σε μια κλεψύδρα νανο
Πάρε τα έξι αδέρφια σου σ'αυτό το παραμύθι
κι έλα να ξημερώσουμε γυμνοί κι ανένδοτοι στον κόσμο τούτο
μακριά, πολύ μακριά από μάγισσες κακές
κι από Πινόκιους καθρέφτες
Έχει χαμνίσει πια το δέρμά μου
τραβιέται από μόνό του ν'ανοίξει
Τα κύτταρά μου είναι πλέον τεντωμένες στέπες
μες στα πνευμόνια μου έχει βλαστήσει ένας μακρόστενος λούστρινος φυσητήρας
σαν από στόμιο να μπαίνουνε οι ανάσες
και μέσά του να θέλουν να κλειστούνε
Περαστικέ μου άνεμε
διάλεξα απόψε από'σένα
ένα που έχω σώμα σα μπαλόνι να φουσκώσω
να αποσπαστώ από τη γης
εξόριστη σ'άφταστα ύψη
Μα μη βιαστείς μ'άφθονο φύσημα κι έτσι με σπάσεις
βάστα με αύθραυστη στο χτύπο της πυξίδας
Μη με λησμόνει άνεμε
κι εγώ σου υπόσχομαι ως καλή σου φίλη
να μείνω πάντα εύθραυστη σ'ανθρώπων βελονιές!
Περαστικέ μου άνεμε
σ'αυτό το παραμύθι δεν θα ζήσουνε αυτοί καλά
κι εμείς καλύτερα
Σ'αυτό το παραμύθι θα ξυπνήσουμε τους δράκους
και θα πιούμε από τη φλόγα τους
θα σωπάσουμε όταν όλοι θα μιλούν μ'ελαστικούς σκοπούς το τέλος
Περαστικέ μου άνεμε που αιώνια περνάς
δάνειο τις ανάσες σου ...δώσε μου... κι ας πονάς....!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
