Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η Παρέα της κηδείας
 ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΠΟΥ ΤΑ ΕΠΙΝΕ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣΕ!!!
 
Έξι συνάδελφοι και μια κυρία,
βρέθηκαν σε μια κηδεία,
και μετά πήγαν να πιούνε,
κάθε τους καημό να πούνε.
-
Η Σταυρούλα που εχώρισε από χρόνια,
θεωρεί ότι οι άντρες είναι πιόνια,
και κερνάει την παρέα μας τα πάντα,
σιγαλά μας ψυθιρίζει μια μπαλάντα.
-
Να κι Γιώτα η πανέξυπνη κοπέλα,
πίνει ούζο και τσιμπάει μια σαρδέλα,
κρίμα που ο Λαλάκης της είναι πιτσιρίκι,
το δικό της μήλο είναι το φιρίκι.
-
Δίπλα της κάθεται μια γελαστή κυρία,
του Κεφάλαιού μας σταθερή αξία,
τη φωνάζουνε πολύ κομψά Μαρί,
και η στεναχώρια της είναι φανερή.
-
Παραδίπλα του μητρώου, η Έφη,
φέρνει στην παρέα μας το κέφι,
λέει και καμμιά πετυχημένη ατάκα,
η ζωή, συνάδελφοι, θέλει και την πλάκα.
-
Ακριβώς απέναντι κάθεται η Μαρία,
μου φαίνεται θλιμμένη από την κηδεία,
λέει για την κόρη της πούχει για καμάρι,
ίσως να της φέρει ένα παλληκάρι.
-
Να κι η Θωμα'ί'ς η μοναδική,
θάταν μία σύζυγος η πιο ιδανική,
αν το αποφάσιζε να βάλει το στεφάνι,
κι έτσι η ψυχή της μονομιάς να γιάνει.
-
Τέλος κάθομαι κι εγώ με τον εαυτό μου,
πνίγω όλες τις πίκρες μου στο χαμόγελό μου,
και φιλοσοφώ τη ζωή μου πάλι,
μοιάζει πολύ, φίλοι μου, με το καρναβάλι.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ΜΗΝ ΚΛΑΨΕΙΣ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ.ΑΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΚΛΑΨΟΥΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΣΕΝΑ.
 
montekristo
16-02-2009 @ 04:59
ζωη σε λόγου μας ::smile.::
mytilinia
16-02-2009 @ 05:09
ωραίο το σκηνικό...μου θύμισε θεατρικό ::yes.::
Mικρουλι
16-02-2009 @ 06:33
Ωραία παρέα!! ::hug.:: ::up.:: ::yes.::
petrwnas
16-02-2009 @ 06:52
ωραίο με τέτοιους συναδέλφους πρέπει να είναι ευτυχισμένες!!
πολυ ωραίο Χρηστο!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
idroxoos
16-02-2009 @ 07:52
καλοοοοοό!!! ::wink.::
... άρα υπάρχω
16-02-2009 @ 09:06
... ο σχωρεμένος ήταν καλό παιδί
και κάπου - κάπου τα πίναμε παρέα
την αγαπούσε και τη ζούσε τη ζωή
είν' όλ' ανώφελα-εφήμερα μοιραία...;

... Χρήστο ... ξέχασες το στιχάκι του νεκρού... το δικαιούται!!!
swordfish
16-02-2009 @ 09:52
Τέλος κάθομαι κι εγώ με τον εαυτό μου,
πνίγω όλες τις πίκρες μου στο χαμόγελό μου,
και φιλοσοφώ τη ζωή μου πάλι,
μοιάζει πολύ, φίλοι μου, με το καρναβάλι.'' Ωραίος!!!!!
::yes.:: ::up.::
elpidakwstopoulou
16-02-2009 @ 10:35
ιστορίες ζωής σε στίχους ..... το σημαντικότερο για μένα είναι τα πραγματα που σε αγγίζουν ...δείχνουν το μέσα μας !!!
υπέροχο !!!!!!! ::up.:: ::theos.:: ::hug.::
iraklisv
16-02-2009 @ 12:08
Γεια σου Χρήστο παρατηρητή. ::smile.::
Celestia
16-02-2009 @ 15:07
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Nikos Krideras
16-02-2009 @ 21:39
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο