Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132737 Τραγούδια, 271227 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πρώτη φορά
 
Φεύγεις λοιπόν,
είναι σαν να άδειασε ο κόσμος
να χάθηκε κάπου μακρυά.
Και ύστερα;
δεν ωφελεί να σου πω μείνε.
Τα αργύρια δεν ήταν της προδοσίας
ήταν της χαμένης εμπιστοσύνης,
μπορεί και της φαντασίας
ή της καχυποψίας.
Τώρα που το σκέπτομαι, ναι
πάντα αυτή έμπαινε μπροστά
και μας άφηνε πίσω
να τρέμουμε στους χειμώνες
της εγκαρτέρησης.
Μια ερημιά από δάκρυ
θα κατοικεί στο πικρό μου σώμα.
Εκεί που γεννήθηκε το γέλιο σου
μιά κρύα απόκοσμη σιωπή
θα σε θυμίζει για να πεθαίνω.
Μάζεψα τη βροχή σου,
τις μέρες και τις νύχτες της ματαιότητας.
Τα βήματα τα ασταθή καθώς ερχόσουν
χαραγμένα στην οδό Θεμιστοκλέους,
την πρώτη φορά, θυμάσαι;
Εγώ επέμενα στο τρυφερό σου παιχνίδι,
σε λάτρεψα αληθινά, πέρα από όρια.
Μα να που τώρα
και τα δικά μου βήματα μελαγχολικά,
αποσταμένα, εύθραυστα,
δεν θα μπορέσουν να καλύψουν
την απόσταση που όρισες.
Είμαι ο φταίχτης που δεν έφταιξε,
που ερχόταν να σε συναντήσει
στο ξύπνημα της μέρας
για ένα σου βλέμμα.
Είσαι η αοριστία που μου διέφυγε,
τα ευρώ για το ικα που δεν έφταναν.
Ενοιωσες πως ανησύχησα,
δεν ήταν παρά μονάχα η ισορροπία
που δεν μπορώ να αγνοήσω.
Λάθος κατάλαβες αγέρωχο μου
δεν με έπιασε φόβος,
έκανες καλά που μου το είπες,
που δεν μου το έκρυψες,
όμως δεν έπρεπε να το σκεφτείς.
Οχι δεν έπρεπε.

Αιθέρια Γκρι: Εκδόσεις Αρμός


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σαν νάχαν ποτέ τελειωμό τα πάθια και οι καυμοί του κόσμου. “Το μοιρολόγι της φώκιας “ Παπαδιαμάντη
 
Nefeligeretis
16-02-2009 @ 08:25
http://www.youtube.com/watch?v=WYwS9ctFv_g
χρηστος καραμανος
16-02-2009 @ 09:47
Λάθος κατάλαβες αγέρωχο μου
δεν με έπιασε φόβος,
έκανες καλά που μου το είπες,
που δεν μου το έκρυψες,
όμως δεν έπρεπε να το σκεφτείς.
Οχι δεν έπρεπε.
ΜΠΡΑΒΟ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
swordfish
16-02-2009 @ 10:09
Καλησπέρα Κώστα!! Πού χάθηκες; Ωραίο!! ::up.::
Ιχνηλάτης
16-02-2009 @ 10:15
Γέμισε τα όποια κενά των stixoi ωρε Κώστα!
Μην χάνεσαι! ::up.:: ::up.:: ::up.::
idroxoos
16-02-2009 @ 12:05
Εκεί που γεννήθηκε το γέλιο σου
μιά κρύα απόκοσμη σιωπή
θα σε θυμίζει για να πεθαίνω.
::up.:: ::wink.:: ::up.::
iraklisv
16-02-2009 @ 12:24
Την καλησπέρα μου Κώστα.

Όχι δεν έπρεπε!
aprobleptos
16-02-2009 @ 13:14
Μα να που τώρα
και τα δικά μου βήματα μελαγχολικά,
αποσταμένα, εύθραυστα,
δεν θα μπορέσουν να καλύψουν
την απόσταση που όρισες.
Είμαι ο φταίχτης που δεν έφταιξε,

***Yπεροχοι!! Στιχοι....Κωστα την καλισπερα μου *** ::yes.::
MARGARITA
16-02-2009 @ 13:56
κραυγάζει πόνο και ευαισθησία...όχι, δεν πρέπει να λείπεις... ::hug.::
Celestia
16-02-2009 @ 15:05
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Mικρουλι
16-02-2009 @ 22:27
Απίθανο!! ::hug.:: ::up.:: ::yes.::
Ηypocrisy
17-02-2009 @ 12:21
Είσαι η αοριστία που μου διέφυγε

δεν ήταν παρά μονάχα η ισορροπία
που δεν μπορώ να αγνοήσω

μπα... δεν εφυγες ποτε ::kiss.::
justawoman
18-02-2009 @ 07:38
Τα αργύρια δεν ήταν της προδοσίας
ήταν της χαμένης εμπιστοσύνης

δυο τρια ωχ εδώ πιο πάνω... και μη χάνεσαι ποιητή μου
::love.::
karina136
21-02-2009 @ 13:42
::sneak.::
artemis dimitriou
21-04-2009 @ 00:59
...Είμαι ο φταίχτης που δεν εφταιξε
που ερχόταν να σε συναντήσει στο ξύπνημα της μέρας
για ένα σου βλέμμα...........

πάντα έχετε τον τρόπο να μιλάτε στην ψυχή μου

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο