| |
… απ’ αυτόν που ήταν δίπλα της να εκφράσει με τον τρόπο του τα άκρα που θα έφτανε για χάρη της, αυτός μεμιάς πήρε ένα, ένα φίλους και γνωστούς και με το έτσι θέλω τους έδιωξε, τους γύρισε την πλάτη.
Έσβησε χρόνια και αναμνήσεις, χαρές σαν σταγόνες βγαλμένες μία, μία από τον ίδιο τον παράδεισο εξατμίστηκαν για χάρη της, έτσι απλά… σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Άδειασε την καρδιά του για να την γεμίσει μοναχά με τα πιο τρελά, παράξενα όνειρά του.
Έχωσε τότε βαθιά χέρια, δάκτυλα και νύχια μέσα από σάρκα και οστά, στα ίδια του τα στήθια και κρατώντας την ματωμένος , πνιγμένος απ’ τον πόνο, της την πρόσφερε χωρίς μιλιά, με ένα χαμόγελο και δάκρυα μόνο.
Παίρνοντάς την τότε αυτή στα χέρια της με ένα απλανές και απορημένο μάτι, χωρίς δεύτερη σκέψη ρώτησε:
«Τι σόι δώρο είναι αυτό…. χωρίς ένα περιτύλιγμα… τέλος πάντων κάτι;!!»
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
