| |
| | Λέξεις & σιωπές |  | | | Για όσα μετράει η καρδιά...Για όσα αγγίζει η αγάπη | | |
Λέξεις και σιωπές
με χρώματα ανταλάσσω
σαν γλύψουν οι φωνές
όσες θάλασσες
είπα μέσα μου
θα κάψω...
πορτοκαλί βαθύ
και μπλε φιλί
έξω από το όριο του χάρτη
ακούω την ανάσα από
εκείνο το κοχύλι
που μέσα κρύβεται
η αγάπη....
Ένας διάδρομος ντόμινο τα συναισθήματα που ξεφλουδίζουν τις ανάσες της πορείας..Πόση ομορφιά έχει να θυμάσαι, ένα βλέμα , ένα άλμα μέσα στα γνωστά σου..Να καπνίζεις απορίες
πλάι στην ίδια φωτιά.Χωρίς να ψάχνεις χώρο .,μπορώ ,και άστεγες ανοησίες..Με σύνεση
μαλακώνεις την ανάγκη να κοιτάξεις βαθειά..Να κάψεις τα παραμύθια και να πεις από την αρχή το τέλος..Μελάνι σου ...? Οι στιγμές , αυτές που γλυκά τρυφεροκαίνε και σου ζεσταίνουν κύτταρα απώλειας, συνειδησιακής και μη..Υφαίνεις , παραδέχεσαι,και προχωράς, χώρις να ψάχνεις να χωρέσεις..
Ναι, γιατι πρέπει πάντα να θέλουμε να χωρέσουμε κάπου, να ανήκουμε κάπου;να πιστευουμε κάπου; Για την πάρτη μας και μόνο ..δε λέει!!!Βάστα γερά Καπετάνιο , μόλις περάσαμε τις Σειρήνες και πάμε για το πέρα, εκεί που τα σύνορα δεν ξέρουν χώρες, αριθμούς, βιβλιάρια τραπεζών..Εκεί που ο χρόνος καταργεί την απουσία του..Στα ομορφότερα όνειρα που κάνουν οι αγγέλοι΄, όταν θυμούνται πως ήταν πιτσιρίκια..Εκεί που μαθαίνανε να πετάνε και η μανούλα τους η κυρία Αγγελένια τα φώναζε τρυφερά.." Πρόσεχε μη πέσεις κι άντε μετά να σε μαζέψω από τη γη..Και πόσες ζωές να πρέπει να σε ψάξω".
Τότε που τα φτεράκια δοκιμάζανε τις πρώτες αντοχές..Καψαλισμένες πλατούλες για το όριο της καρδιανταμοσύνης..Εκεί που μάσκες οξυγόνου χορεύανε βυθοαγκαλιάσματα..Σαν νύχτα και φεγγάρι ενώνανε παλμό να αγγίζει τρυφερά η ζωή τη ζωή της..
Πινέλα μου ενωθείτε..
καιρός για χαρταετούς...
κι ας βρέχει, κι ας γελάει
θα ανοίξουμε ορθάνοιχτα να μπει το ΦΩΣ
έχει ξημερώσει
και δε γουστάρουμε φακούς
ΑΦΟΥ! :)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | lena Kyropoulos | | | |
|
mytilinia
16-02-2009 @ 14:32 | Λέξεις και σιωπές
με χρώμματα ανταλάσσω
σαν γλύψουν οι φωνές
όσες θάλασσες
είπα μέσα μου
θα κάψω...
::rol.:: ωραίο αυτό...ομως το υπολοιπο το χεις απλά σκορπισει...αν το συμμαζευες λιγάκι, καπως; ::hug.:: | | Σμαραγδα 2,17
16-02-2009 @ 14:54 | όταν τα συναισθηματα παλεύουν μεταξύ τους πάνω στο ρινγκ της καρδιάς...τότε βγαίνουν στιχοι απο πεζο λόγο και προτάσεις απο ποιήματα!!!
-καπετάνιε....κλεισε τα μάτια και αγκαλιασε αυτο που θα πρωτοαγγίξεις!!! | | roadBlues
17-02-2009 @ 02:59 | η ανακατεμένη θάλασσα ξεπλένει τις αναμνήσεις σου με ένα ιδιαίτερο μορφασμό που παρακαλεί την μοναξιά να πεθάνει εδώ και τώρα........μ'αρεσες
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
