| |
Η Αδελαΐδα ήρθε να με σώσει
κι εγώ που νόμιζα ότι θα με σκοτώσει
δεν υπολόγισα ότι είχα ένα φίλο
κι όταν την έβλεπα έτρεμα σαν το φύλλο
Μου έλεγε πως σφύριξα σα βέλος
ό,τι τεντώνονταν, το τέντωσα ως το τέλος
χίλια κομμάτια την καρδιά μου είχα κάνει
και δε λογάριασα το πείσμα μου που φτάνει
Κρατούσα ένα σκοινί και το κοιτούσα
με κάθε μέτρο που στο μέρος μου τραβούσα
νόμιζα πως ο εχθρός μου είχε πάθει
και πως τον κέρδιζα συνέχεια στη μάχη
Κι όταν τον τράβηξα σιγά – σιγά κοντά μου
κι έσκυψα να θαυμάσω τη σοδειά μου
είδα πως ήμουνα εγώ η ίδια
αυτή που έσερνα μέσα απ’ τα σκουπίδια
Η Αδελαΐδα φώναζε «βοήθεια»
για να με σώσει μέσα από τα δίχτυα
μα εγώ φοβόμουν που φοβόταν και ριγούσε
κι έτρεμα που ‘τρεμε και που ανησυχούσε
Ελπίζοντας να έμαθα απ’ το φιάσκο
θα πάρω την Αδελαΐδα απ’ το μπράτσο
και θα ζητώ λιγότερα απ’ τα πάντα
καθώς βαδίζω τώρα γύρω στα σαράντα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
