Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 θα επιστρέφω
 καλημέρα
 
άλλαξαν οι εποχές κι εγώ καθηλωμένος
στα ίδια πάντα, να ονειρεύομαι τα ίδια
σαν βασιλιάς παραμυθιού μαρμαρωμένος
που έχει στη σκέψη όσα δεν έκανε ταξίδια

Το σώμα μου βαριά απ’ το λάβδανο μυρίζει
ίσως σωθώ, κι αν δε σωθώ θα περιμένω
τριγύρω η νύχτα κύκλος άκεντρος γυρίζει
μα εγώ τη μνήμη σου κρατώ, πυρσό αναμμένο

τα βήματά μας που άλλοτε συμπορευτήκαν
ίχνη αφήσανε βαθιά στου νου την άμμο
κι είναι μοιραίο ,να ξέρεις, όσοι αγαπηθήκαν
να φτάνουν ως κι από το θάνατο πιο πάνω

Βάρυνε μέσα μου η ψυχή κι έγινε πέτρα
μα όπως βυθίζομαι στη θάλασσα , σου γνέφω
μέχρι το δέκα σιγανά σου λέω μέτρα
κι αν φύγω ως μνήμη πάντα πίσω θα επιστρέφω



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
Spartinos
16-02-2009 @ 23:10
Βάρυνε μέσα μου η ψυχή κι έγινε πέτρα
μα όπως βυθίζομαι στη θάλασσα , σου γνέφω
μέχρι το δέκα σιγανά σου λέω μέτρα
κι αν φύγω ως μνήμη πάντα πίσω θα επιστρέφω
Εξαιρετικο!!!
καλημερα Χρηστο
Nikos Krideras
16-02-2009 @ 23:18
::up.:: ::up.:: ::up.:: καλημέρα Χρήστο !
iraklisv
16-02-2009 @ 23:31

Βάρυνε μέσα μου η ψυχή κι έγινε πέτρα
μα όπως βυθίζομαι στη θάλασσα , σου γνέφω
μέχρι το δέκα σιγανά σου λέω μέτρα
κι αν φύγω ως μνήμη πάντα πίσω θα επιστρέφω

Την καλημέρα μου.
Mικρουλι
17-02-2009 @ 00:26
πολύ καλο!! ::up.:: ::yes.:: ::up.::
elpidakwstopoulou
17-02-2009 @ 00:46
τα βήματά μας που άλλοτε συμπορευτήκαν
ίχνη αφήσανε βαθιά στου νου την άμμο
κι είναι μοιραίο ,να ξέρεις, όσοι αγαπηθήκαν
να φτάνουν ως κι από το θάνατο πιο πάνω


πάρα πολύ καλό !!!!! καλημέρα Χρήστο !!

http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=91267
sweet kitty
17-02-2009 @ 01:52
καλημέρα....πολύ καλό....!!!!!!! ::up.:: ::hug.::
... άρα υπάρχω
17-02-2009 @ 11:45
... κι είναι μοιραίο ,να ξέρεις, όσοι αγαπηθήκαν
να φτάνουν ως κι από το θάνατο πιο πάνω ...
.....
κι αν φύγω....
ως μνήμη πάντα πίσω θα επιστρέφω

Ποίημα... το ποίημά σου Χρήστο!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο