Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Φυγή
 …ο χρόνος καταπιεστικά μας περιφράσσει στα χαρακώματα (Τ. Κόρφης)
 
Δεν ήτανε πιστή στον έρωτα η Μερόπη
κι ας τη φωνάζαν’ κάποιοι φίλοι Πηνελόπη

Με πάθος αγαπούσε τα ταξίδια
μα η ζωή της ξαναγύριζε στα ίδια

Σ’ ένα γραφείο μια σταλιά, μ’ έπιπλα γκρίζα
και θέα μιαν άχαρη ρεκλάμα στη μαρκίζα

Έσβηνε κι έγραφε όλη μέρα αριθμούς
μόνο η καρδιά της ξενυχτούσε στους σταθμούς

Τα τραίνα της ζωής της, μετρημένα
και να μην είναι επιβάτης σε κανένα

Ποιες αλυσίδες την κρατούν σ’ αυτή τη γη
κλειδιά ποιου φόβου την καλούν σ’ υποταγή;

[B][I]Μ’ απόψε θα ρισκάρει. Ανοίγει το συρτάρι
κι ήταν παράθυρο που άνοιξε στο φως
Μέσα του κράταγε του ονείρου της το βιος
Φοράει ένα καπέλο, σα να ‘ταν γάμου βέλο
και καβαλάει στης νύχτας τα φτερά
Κανείς δεν είδε μάτια πιο αστραφτερά[/I][/B]

Τη βρήκε το πρωί σ’ ένα βαγόνι
στο όνειρό της να κοντοζυγώνει

Δεν ήξερε για που, μα δεν τη νοιάζει
στα χέρια της κρατάει ένα γρανάζι

Θα ‘ναι για πάντα τ’ ακριβό της φυλαχτό
να την προσέχει απ’ τον παλιό της εαυτό.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 24
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Τι ρυθμός
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Φαντασίας
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
tomas_to_tomari
17-02-2009 @ 16:03
kapou thn kserw thn kuria meroph.
thn exw vrei sta taksidia mou alla kai sto grafeio
χωρικός
17-02-2009 @ 16:07
να πεις στην Μερόπη, να εύχεται να'ναι μακρύς ο δρόμος!
iraklisv
17-02-2009 @ 17:17
Άντε και καλή τύχη (μάγκες).
να είσαι καλά.
idroxoos
17-02-2009 @ 20:20
Τη βρήκε το πρωί σ’ ένα βαγόνι
στο όνειρό της να κοντοζυγώνει

Δεν ήξερε για που, μα δεν τη νοιάζει
στα χέρια της κρατάει ένα γρανάζι

Θα ‘ναι για πάντα τ’ ακριβό της φυλαχτό
να την προσέχει απ’ τον παλιό της εαυτό.

::wink.:: ::up.::
νετη541
17-02-2009 @ 22:55
::oh.:: ..γουάτ ιζ δις???...ιντερέστινγκ....ιντίντ!... ::382.::
μηχανοδηγος
17-02-2009 @ 23:08
Ποιες αλυσίδες την κρατούν σ’ αυτή τη γη
κλειδιά ποιου φόβου την καλούν σ’ υποταγή;

Οι αλυσίδες είναι στο μυαλό της
μα η Μερόπη ξεπερνά τον εαυτό της.....
azoritis
17-02-2009 @ 23:45
ΤΑΞΙΔΙ......ωραιο..
Δεν ήξερε για που, μα δεν τη νοιάζει
στα χέρια της κρατάει ένα γρανάζι
montekristo
18-02-2009 @ 00:06
στα χέρια της κρατάει ένα γρανάζι

το γρανάζι της καλοκουρδισμένης πρώην ζωής της? ::smile.::
πολύ ωραίο! ::yes.::
αισχυ(λος)
18-02-2009 @ 00:47
γραναζι μιας μηχανης!!!!
balistreri
18-02-2009 @ 01:27
Γυρίζει το γρανάζι
χωρίς να λογαριάζει
γυρίζει κι η ζωή σου
κι εγώ μαζί σου ακολουθώ
jenny
18-02-2009 @ 01:34
Τα τραίνα της ζωής της, μετρημένα
και να μην είναι επιβάτης σε κανένα

ουσιαστικό και σοφό
poetryf
18-02-2009 @ 02:02
Υπέροχη Στέλλα, στέρεψαν κι οι λέξεις . . .
elpidakwstopoulou
18-02-2009 @ 05:33

Τη βρήκε το πρωί σ’ ένα βαγόνι
στο όνειρό της να κοντοζυγώνει

Δεν ήξερε για που, μα δεν τη νοιάζει
στα χέρια της κρατάει ένα γρανάζι

Θα ‘ναι για πάντα τ’ ακριβό της φυλαχτό
να την προσέχει απ’ τον παλιό της εαυτό.


καλημέρα Στέλλα !! υπέροχο ...όλο !!!!!!!!! ::up.:: ::up.::
swordfish
18-02-2009 @ 06:19
Ωραίο!!!! ::yes.:: ::6132.:: ::up.::
peiraiotissa
18-02-2009 @ 07:15
Δεν ήξερε για που, μα δεν τη νοιάζει
στα χέρια της κρατάει ένα γρανάζι

Απίθανο just....απίθανο λέμε!!!!! ::theos.:: ::theos.::
justawoman
18-02-2009 @ 08:01
Η ίδια της η ζωή είναι το γρανάζι Μόντε μου... μόνο που το πήρε πια στα χέρια της (ή έτσι νομίζει τουλάχιστον)

Σας ευχαριστώ όλους ::smile.::
... άρα υπάρχω
18-02-2009 @ 08:16
Τη βρήκε το πρωί σ’ ένα βαγόνι
... μεσ' τ' όνειρό της τ' όνειρο να βιώνει...
... αλήθεια ή ψέμμα... δεν τη νοιάζει...

Πολύ όμορφο justAwoman!!!
giannisanas
18-02-2009 @ 08:29
μου άρεσε μέχρι συγκινήσεως ίσως γιατί χρειάζομαι κι εγώ μια τέτοια απόδραση
artista_k
18-02-2009 @ 08:40
Ενθουσιάστηκα τζαστ μου.. .άσε που θυμήθκα "το τρένο" της Βίσση.... ::love.:: ::kiss.:: ::love.::
mytilinia
18-02-2009 @ 10:33
πολύ όμορφο...όλοι μας έχουμε τρένα που ποτέ δεν πήραμε...ή και που πήραμε και πήγαμε γι αλλού.. ::rol.::
Rannia . k
18-02-2009 @ 10:40
Πολύ ωραίο!!!
Καλό σου βράδυ!!!
::up.:: ::hug.:: ::up.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
18-02-2009 @ 15:02
::love.::
σ' ευχαριστώωω, θα σου εξηγήσω άλλη ώρα.
Α! και ξεκούραστο έμμετρο, σαν ελεύθερο είναι όπως πρέπει και στη Μερόπη ::wink.::
arpistre
18-02-2009 @ 18:38
φωνάζει για τον συνθέτη του αυτό, αγαπητή
::hug.::
roadBlues
19-02-2009 @ 00:22
η αναζήτηση του τέλους........τρομακτική σκέψη σαν φονικό όπλο

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο