Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
133521 Τραγούδια, 272376 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μάρμαρο
 Χωρίς λόγια...
 
Ένα μεγάλο μάρμαρο στα χέρια μου κρατώ,
μα δεν θυμάμαι ποιός μου το'δωσε αλήθεια,
ή αν μόνος μου το βρήκα και το κράτησα.

Σαν πεθαμένα ξύλα τα χέρια μου παγώσανε.
Λεπίδες οι άκρες του τα δάκτυλα ματώσανε.
Το βάρος του ασήκωτο τα γόνατα λυγίσανε.

Κάπου να το αφήσω θέλω αλλά που?
Να το πετάξω κάπου αλλά πως?
Ότι κι αν κάνω το μπελά μου σίγουρα θα βρω.

Μην ψάχνεις τριγύρω ούτε να το σκέφτεσαι!
Να πας στο σπίτι σου να το πετάξεις!
Στη γειτονιά σου πήγαινε όχι εδώ!

Θα πρέπει μάλλον να το αποδεχθώ.
Πως πουθενά δεν γίνεται να το αφήσω.
Στα χέρια μου σφιχτά θα το κρατώ.

Ίσως να'ναι καλύτερα αν το αποδεχθώ...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      lol
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

georgaras.n@gmail.com
 
iraklisv
18-02-2009 @ 00:08
Το βάρος τής ιστορίας δυσβάσταχτο έτσι?
Καλημέρα.
CHRISTOS P
18-02-2009 @ 00:15
Μεγάλο το θέμα αυτό... Είμαστε εμείς οι σύγχρονοι, ικανοί να αποδεχθούμε και να σηκώσουμε τα βάρη της μακραίωνης λαμπρής ιστορίας μας ;
Υπάρχουν αμφιβολίες... Την καλημέρα μου...
azoritis
18-02-2009 @ 00:33
Ίσως να'ναι καλύτερα αν το αποδεχθώ...
...και ίσως πως γράφουμε την δικιά μας ιστορία...έστω και με τόσα βάρη.
καλημέρα...
DETOBON
18-02-2009 @ 00:48
Ξύπνησα με το μαρμάρινο τούτο κεφάλι στα χέρια
που μου εξαντλεί τους αγκώνες και δεν ξέρω πού να
τ' ακουμπήσω.
(Γ. Σεφέρης)

poetryf
18-02-2009 @ 01:54
Με τον DTOBON κι εγώ Νικόλα μου!
Όμορφο και στοχαστικό, καλημέρα!
justawoman
18-02-2009 @ 04:51
Ναι, μας προορίζουν για Άτλαντες
αλλά τι να πρωτοκουβαλήσουν εικοσιένα γραμμάρια αντοχής;

πολύ καλό ποίημα, Νίκο, και πολλαπλών ερμηνειών ::smile.::
giannisanas
18-02-2009 @ 08:24
Τό κουβαλάμε 'οντως με τον τρόπο του ο καθείς
CHRISTOS P
18-02-2009 @ 08:30
Α ! για σταθείτε.... μην κάνετε ότι δεν γνωρίζετε, κι ακόμη χειρότερα, ότι δεν αντιλαμβάνεστε το βάρος της παρακαταθήκης !......
... άρα υπάρχω
18-02-2009 @ 09:25
...μέρα με τη μέρα νοιώθω:
... πρέπει να τ' αποδεχθώ
... πως τα βάτη που κρατάω
... μια ζωή θα τα κρατώ...

Πολύ καλός ο χρησμός σου Νίκο!!!
elpidakwstopoulou
18-02-2009 @ 15:32
Θα πρέπει μάλλον να το αποδεχθώ.
Πως πουθενά δεν γίνεται να το αφήσω.
Στα χέρια μου σφιχτά θα το κρατώ.

Ίσως να'ναι καλύτερα αν το αποδεχθώ...

::up.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο