MAЯIA P.
18-02-2009 @ 22:13 | "Δεν με φοβίζει του καιρού η ορμή
τον θάνατο τον έχω ξεπεράσει
και χαίρομαι που σε σαθρό κορμί
κρύβω ψυχή που αρνείται να γεράσει"
Μεγάλη κατάκτηση Χρήστο.. μόνο που ξεπερνώντας τον θάνατο αμελούμε συνήθως τον εαυτό μας...
Καλημέρα και να είσαι καλά...
| |
Mayda
18-02-2009 @ 23:23 | βαθύ...πολύ ωραίο...εκφράζει και τα δικά μου αισθήματα! | |
Lambito
19-02-2009 @ 01:49 | Πολύ όμορφο,μπράβο Χρήστο,το τραγούδησα κιόλας ::theos.:: | |
poetryf
19-02-2009 @ 02:10 | Τί να σου πω άλλο Χρήστο μου;
Χαίρομαι κάθε φορά να σε διαβάζω! | |
Γιάννης Χρυσέλης
19-02-2009 @ 05:08 | ::wink.:: ::smile.:: | |
idroxoos
19-02-2009 @ 11:37 | σοφότερος να γίνομαι; Μπορεί
που σκέφτομαι : «υπάρχει μέλλον» πάλι
που βλέπω απ’ το σκοτάδι, της αυγής
το φως, να παίρνει πάλι τη σκυτάλη
::wink.:: ::up.:: | |
... άρα υπάρχω
19-02-2009 @ 12:47 | ... αισιοδοξίας συνέχεια... προχωράμε... μέχρι να βραδυάσει...
Πολύ ωραίο Χρήστο!! | |
elpidakwstopoulou
20-02-2009 @ 00:49 | δεν θλίβομαι που βράδιασε νωρίς
που νύχτωσε καθόλου δε με νοιάζει
κι αφήνομαι στα χέρια σου χωρίς
η αγάπη τώρα πια να με τρομάζει
σοφότερος να γίνομαι; Μπορεί
που σκέφτομαι : «υπάρχει μέλλον» πάλι
που βλέπω απ’ το σκοτάδι, της αυγής
το φως, να παίρνει πάλι τη σκυτάλη
τι ομορφιά που κρύβεται !!!και πόσο αληθινό είναι !!!!!
::up.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
