| |
Σκάλιζε με τα χέρια βιαστικά
με μια φωνή «σε καρτερώ» στ' αυτιά του
σε όλη του τη ζωή φωνή δεν τον εκάλεσε καμιά
και τώρα
νόμιζε πως άκουγε τον ήχο του θανάτου
τα δάκτυλα του αγκίξαν ξαφνικά
ένα κορμί θαμμένο κάτω από το χώμα
όσα κι αν χάιδεψαν σε μια ψεύτικη ζωή κορμιά
σαν τούτο
το άγγιγμα δεν εγνώρισαν ακόμα
τα δάκτυλα του απόκτησαν ζωή
και φλογισμένα συνεχίσαν να γυρεύουν
ξεθάβοντας το θεϊκό τούτο το άγνωστο κορμί
σαν να 'ταν του έρωτα το σώμα να χαϊδεύουν
και βούταγε σιγά-σιγά μες τη φωτιά
μες τη φωτιά σιγά-σιγά κι η λογική του
σ' όλη του τη ζωή ποτέ τέτοια δεν έκανε βουτιά
στον πόθο που ροκανίζει το κορμί και την ψυχή του
πρώτα τα χέρια δεν αντέξαν τη φωτιά
και του κοπήκαν απ' τα μπράτσα πάνω-πάνω
«Το χάδι μου σου χάρισα πρώτη μα και στερνή φορά, κυρά
και φεύγω
ευτυχισμένος, δίπλα σου γέρνω να πεθάνω»
Τους βρήκαν αφού πέρασε καιρός
είχαν κι οι δυο τα χέρια τους κομμένα
αυτή από μάρμαρο ο πιο τρανός της ομορφιάς ανθός
κι αυτός με
όλα τα χρέη του στον πόθο πληρωμένα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
