Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Εμπνεύσεως γένεσις
 Τα σχόλια δικά σας
 
Ψάχνω να βρω ένα χαρτί, πού είναι το στύλο;
Χαρτί είναι όλη μου η ζωή μελάνι οι ιστορίες.
Γράφει το χέρι στο χαρτί λόγια από φελλό.
Που επιπλέουν ανάλαφρα μέσα από εμπειρίες.

Η φτώχια βγάζει στεναγμούς των στίχων συλλαβές.
Η αδικία γεννά λυγμούς που γίνονται τραγούδια.
Στων πονεμένων τις καρδιές μοναδικές λαβές.
Στην έρημο της ζήσης τους ολάνθιστα λουλούδια.

Δείξε μου τα διαμάντια σου που 'χεις μες στην ψυχή σου.
Δώσε μου το χρυσάφι σου απ' του μυαλού την άκρη.
Τα βάσανα θεριέψανε την μαύρη αντοχή σου.
Μαργαριτάρι κάτασπρο στα μάτια σου το δάκρυ.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Αν είσαι εσύ αστέρι εγώ είμαι ουρανός
 
χρηστος καραμανος
20-02-2009 @ 21:49
Ψάχνω να βρω ένα χαρτί, πού είναι το στύλο;
Χαρτί είναι όλη μου η ζωή μελάνι οι ιστορίες.
Γράφει το χέρι στο χαρτί λόγια από φελλό.
Που επιπλέουν ανάλαφρα μέσα από εμπειρίες.
::up.:: ::up.:: ::up.::
elpidakwstopoulou
21-02-2009 @ 00:43
Δείξε μου τα διαμάντια σου που 'χεις μες στην ψυχή σου.
Δώσε μου το χρυσάφι σου απ' του μυαλού την άκρη.
Τα βάσανα θεριέψανε την μαύρη αντοχή σου.
Μαργαριτάρι κάτασπρο στα μάτια σου το δάκρυ.

::yes.:: ::yes.::
swordfish
21-02-2009 @ 00:52
Ωραίο!!!! ::yes.:: ::up.::
φραπες
21-02-2009 @ 01:02
::up.:: ::up.:: ::up.::
Γιάννης Χρυσέλης
21-02-2009 @ 02:13
::wink.:: ::smile.::
ekptwtos
21-02-2009 @ 05:54
Τα βάσανα θεριέψανε την μαύρη αντοχή σου.
Μαργαριτάρι κάτασπρο στα μάτια σου το δάκρυ.

::yes.:: ::up.::
... άρα υπάρχω
21-02-2009 @ 11:39
Η φτώχια... Η αδικία... των πονεμένων ...καρδιές... Τα βάσανα... κάνουν την έμπνευση ανάγκη...

Πάρα πολύ ωραίοι οι στίχοι σου kosta!!!
vlachos
22-07-2009 @ 15:12
kosta μετά απο καιρό βρήκα λίγο χρόνο και διάβασα το ποίημά σου.
Είναι όμορφο. Συμφωνώ μαζί σου για τα ''σχόλια'' μερικών.
Αυτός ήταν ο λόγος που με έκανε να αντιδράσω έτσι. Οι ''δημόσιες
σχέσεις΄΄ που ασκούν κάποιοι μέσα απο τους ''σχολιασμούς΄΄ τους.
Μια καλή φίλη μ' έπεισε όμως να αναθεωρήσω την άποψή μου.
Υπάρχουν μου έγραψε άνθρωποι τόσο μόνοι, που θέλουν να εποικινωνοίσουν, να πιστέψουν κιας ξέρουν ότι είναι ψέμα, ότι αξίζουν
ότι τους προσέχουν ότι υπάρχουν.
Αυτή είναι η απάντησή μου στην ερώτηση σου γιατί.............
Νάσαι καλά όπου κιαν βρίσκεσαι και ίσως ξανα συναντηθούμε
Στείλεμαι σε παρακαλώ μύνημα ότι το διάβασες
Music_and_coffee
19-09-2010 @ 19:29
Όμορφο το ποιήμα! Η έκφραση γίνεται διέξοδος και βάλσαμο για ό,τι πονάει.
martin luther
19-09-2010 @ 23:19
::hug.:: ::blush.::
αντικλείδι
20-09-2010 @ 01:28
Δυνατή η τελευταία στροφή , να μου ζήσεις !!!!!!!!
στίχος
20-09-2010 @ 05:03
Έξοχο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::angel.:: ::love.:: ::hug.::
φλοισβος
20-09-2010 @ 07:10
Εξαιρετικό!!!! Η τελευταία στροφή μοναδική!!!!!!
Brunhilda
20-09-2010 @ 07:20
Καλο αλλα αλλο στιχος και αλλο (σ)τοιχος!!!!!!
elsa98
20-09-2010 @ 11:00
Δείξε μου τα διαμάντια σου που 'χεις μες στην ψυχή σου.
Δώσε μου το χρυσάφι σου απ' του μυαλού την άκρη.
Τα βάσανα θεριέψανε την μαύρη αντοχή σου.
Μαργαριτάρι κάτασπρο στα μάτια σου το δάκρυ.

Υπέροχο όλο και αυτή η στροφή μαγευει

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο