| Την ώρα αυτή της μοναξιάς και της απαντοχής
Βγήκα τρελλός στην παγωνιά μαζί σου να μιλήσω
Σε δυό τσιγάρα ανάμεσα στο κλάμα κάποιας μουσικής
Για σένα δέχτηκα πάλι να τραγουδήσω
Έρημα σπίτια και στενά ριγμένα μες στην άχρονη στιγμή
Που όλο ψηλαφίζει και μετρά την καταχνιά
Μάτα πνιγμένα απ΄το βοριά κομμένοι στεναγμοί
Μα η καρδιά σπάραζει ακόμα και μόνο εσένα αγαπά
συνεχιζεται
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|