gerontas
24-02-2009 @ 03:23 | Γι’ αυτό φωνάζουν «ρε τσογλάνι πως τολμάς
Κι ακόμα, ως το τέλος, νοσταλγείς?»*
κι υστερα λες πως φταινε οι Σπαρτιάτες που φτιάξαν τον Καιάδα...
κι υστερα λές πως ειμαι γέροντας εγώ...μα στη στροφή με πέρασες....αντε ελα σου εχω κρατημένη θέση στο ΚΑΠΗ...
| |
elpidakwstopoulou
24-02-2009 @ 04:07 | Εγώ κοιτούσα τα μεσάνυχτα ουρανό
Σκοτάδι άναστρο βαθύ να με τυλίγει
Και το πρωί συγκλονισμένος απ’ τα ρίγη
Μέσα μου πάλλονταν το αίμα ζωντανό
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
peiraiotissa
24-02-2009 @ 06:02 | Και κάθε όνειρο σκληρό και δακρυγόνο
Γίνονταν δάκρυ μες στα μαύρα μου μαλλιά
::up.:: ::kiss.:: | |
Γιώργος Θαλάσσης
24-02-2009 @ 06:12 | κερναω μπουγατσα και καφε | |
velico
24-02-2009 @ 06:15 | ::smile.:: | |
ψιτ-ψιτ
24-02-2009 @ 06:50 | e αϊ στο διαολο ...τσογλανε! | |
αισχυ(λος)
24-02-2009 @ 06:51 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
tomas_to_tomari
24-02-2009 @ 07:17 | ela re kai egw pou nomiza pws 8a diavaza kana kalo gia thn ptwsh kai thn anwr8osh ths fusikhs ergasias tou antra
(misi misi to gamhsi)
h patroths se exe vlapsei sovara.... | |
heardline
24-02-2009 @ 09:56 | Ήτανε ο παράδεισος στενός
Μια κόλαση στα μέτρα μου ζητούσα
Και κάθε που τη νύχτα αιμορραγούσα
Πλησίαζα λιγάκι στο κενό
Επιλογές, συμφωνώ, το σχόλιό σου όμως, το επικροτώ !!!!! | |
χωρικός
24-02-2009 @ 10:21 | εγώ όταν απέκτησα κόρη, άρχισα να γράφω το "Χωρικός και Ροδούλα", εσένα μάλλον σε βάρεσε βαριά! ::clown.:: | |
tarifula
24-02-2009 @ 17:59 | Ήτανε ο παράδεισος στενός
Μια κόλαση στα μέτρα μου ζητούσα
Και κάθε που τη νύχτα αιμορραγούσα
Πλησίαζα λιγάκι στο κενό
::up.:: ::yes.:: | |
idroxoos
24-02-2009 @ 21:43 | Ήτανε ο παράδεισος στενός
Μια κόλαση στα μέτρα μου ζητούσα
Και κάθε που τη νύχτα αιμορραγούσα
Πλησίαζα λιγάκι στο κενό
::up.:: ::wink.:: ::up.:: | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
25-02-2009 @ 08:07 | Ήτανε ο παράδεισος στενός
Μια κόλαση στα μέτρα μου ζητούσα
Και κάθε που τη νύχτα αιμορραγούσα
Πλησίαζα λιγάκι στο κενό
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Ελένη Καιγή
09-03-2009 @ 17:01 | Δεν ήμουνα ποτέ παιδί σαν όλα τ’ άλλα
Εκείνα που γελάνε με αστεία
Που κυνηγούν με πάθος τ’ αριστεία
Και δεν παίζουν ποτέ κρυφτό και μπάλα
Συγνώμη τώρα αλλά... έχεις δει πολλά παιδιά σαν κι αυτά;
ή...
Εκείνα που λατρεύουν τους μεγάλους
Και που προσέχουν δεξιά να ‘χουν καβάλους (τι θα πει αυτό;)
Και που δεν τρέχουν μην ιδρώσουνε μια στάλα
σαν αυτά; ...δεν παίζει...
| |
 |
