| Πέταξε μόνο ένα γειά.
Στο τραπέζι κάθησε στη γωνία.
Κανείς δεν είδε την σκιά ,
στα μάτια του . Την αγωνία.
Δεν τραγουδάει όπως παλιά .
Στην παρέα δεν λέει αστεία.
Είν΄ εκεί , μα απών . Τσιμουδιά ,
δεν βγένει απ΄ τα χείλη τα κρύα.
Το σαράκι του τρώει την καρδιά.
Η αγάπη παλιά ιστορία.
Τσιγάρα καπνίζει βαρειά.
Βυθίζει τον νου στου ποτού την μαγεία.
Δες , με τα χέρια ανοιχτά ,
πως χορεύει.
Μόνο μιά ζεϊμπεκιά
την ψυχή του μπορεί ,
να γιατρεύει.
Η παρέα , στο πόδι ,
χτυπά παλαμάκια.
Να ξορκίσει ζητά ,
της βαριάς του ψυχής,
τα μεράκια.
Σ΄ ένα όνειρο ζει,
στη ζωή δεν ζητά να γυρίσει .
Δεν χωρεύεται αυτή η ζεϊμπεκιά ,
αν εκείνη δεν σ΄ έχει αφήσει.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|