| |
| | Το όνομά σου |  | | | Καποιες μερες ειναι απλα τοσο γεματες απο εμπειριες , γνωριμιες και συναισθηματα που γινονται σταθμος και αποτυπωνονται μεσα μας.Στη Λήδα και τα απύθμενα ματια της... | | |
Τον βλέπω απο μια αντανάκλαση σ' ένα γυαλί
Η φωνή του με ταξιδέυει και με μελαγχολεί
Είπε οτι η επανάσταση δεν έγινε ποτέ
Κι όμως η επανάσταση γίνεται κά8ε μέρα,
στις επαφές και στις γνωριμίες μας
και η μεγαλύτερη μάχη είναι μέσα μας,
δεν τελειώνει μέχρι να φύγουμε
Σβήνω ακόμα ένα τσιγάρο,
γόπες πνιγμένες σε στάχτες της απόγνωσης.
Ο καπνός με παίρνει αλλού,
όπως το απόγευμα το τρένο, το λεωφορείο, το ταξί.
Μια μέρα, τόσες εμπειρίες ,
ψευδοπαράγοντες, παγωνιά απ' το ψεσινό χιόνι,
μπουγάδες και μόνο η ψύχή μου να στεγνώνει
στον γκρίζο και εφήμερο ήλιο μιας χώρας ξένης,
που μόνο φυσάει και διαβρώνει
όση αθωότητα μας άφησε ο στρατός.
Η Λήδα λάμπει ή απλά έτσι μου φαίνεται ?
Σαν οφθαλμαπάτη, ψέμα, όνειρο που θα χαθεί
μέχρι το πρωί, όπως όλα τα άλλα ?
Ένα κορίτσι ανεμίζει τα μαλλιά της στο χειροκρότημα,
κάποια άλλη με κάρφωσε με τα μάτια της ,
ένας αναπτήρας άστραψε, με τα παιδιά είδαμε το ματς
και φάγαμε μαζί σε ένα αυθεντικό αίσθημα φιλίας.
Είμαι αυτόχθονας στη χώρα του κάπου,
η φυλή μου δεν ανήκει στον κόσμο αυτό.
Είναι μια εξομολόγηση αυτή, γιατί πρέπει να εξιλεωθώ.
Ανατριχιάζω, είναι αλήθεια πως αναρωτιέμαι
αν βλέπεις αυτά που ξέρω ή αν γελιέμαι πάλι,
απ' το βλέμμα σου που διαπερνά τα πάντα,
με γυμνώνει σαν ακτινογραφία ,
χαράζοντας την ύπαρξη μου
κάπου μεταξύ της ίριδας σου και του τίποτα
Θέλω ν'αδειάσω τα πνευμόνια μου απο αέρα
και να τα γεμίσω με εσένα ,
διότι όπως λέει και ένα τραγούδι
νιώθω μεγάλη μοναξιά μέσα στο πλήθος'
κι απόψε το πλήθος είναι αδιάφορα αιμοβόρο,
σε κρατάει απασχολημένη και δεν αναπνέω,
πνίγομαι, λιώνω, ακροβατώ ,
παραπατώ στη γελοιότητα μου και πεθαίνω
Εντούτοις οι φλέβες μου σήμερα
είναι ευτυχισμένες ,
γιάτι ο δρόμος με τα πορτοκαλί φώτα
με βοήθησε να κατανοήσω επιτέλους
εκείνο το τραγούδι που άκουγα απο παιδί
και μελαγχολούσα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
09-03-2005 | Η Λήδα λάμπει ή απλά έτσι μου φαίνεται ? όχι δεν σου φαίνεται....λάμπει πραγματικά...όπως και οι στίχοι σου. | | Drapetis
09-03-2005 | Na sai kala file parapoiiti... | | Εκάτη
09-03-2005 | πολύ όμορφο....ιδιαίτερα το τέλος του! | | Ανδρέας Ανδρέου
09-03-2005 | Ρε πελλοπαρέα μου εν πολλά ωραίο! Συμφωνώ ότι αυτές οι καθημερινές εμπειρίες μας κάνουν πιο ώριμους και μας μεστώνουν στην πάλη της καθημερινής κονίστρας.Κάθε Λήδα είναι και ένας στεναγμός που αντηχεί από την άκρη των χειλιών σου μέχρι την πιο ψηλή άκρη των αφτιών μου...:):):) | | Drapetis
09-03-2005 | Euxaristo Ekati...Antrea mou, emeis ta eipame | | spil †
09-03-2005 | Χάνεις ταλέντο ή μου φαίνεται ; Πρόσεξέ το (Ξέρεις γιατί μιλάω -με καλή πρόθεση, γιατί τ αξίζεις !) | | Drapetis
09-03-2005 | H kritiki kalodexoumeni agapite spil, giauto allwste grafoume edw etsi? An xanw talento?...mpa de nomizw :P:P | | spil †
10-03-2005 | Κι όμως...Εχεις το στίγμα, αλλά καταναλώνεσαι γιατί δεν τόχεις πάρει όσο πρέπει σοβαρά ! | | Drapetis
10-03-2005 | File spil, me olo to sevasmo den mporeis na krineis an toxw parei sovara i oxi,e3allou to 'sovara' einai ypokeimeniko. Exeis to anafaireto dikaiwma na krineis tin douleia mou, alla oxi kai tin pro8esi me tin opoia graftike | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
