| |
| | Λόγια |  | | |
Ήσουν σβησμένος και δε μίλαγες καθόλου,
σ’ ένα μπουρνούζι τυλιγμένος ως απάνω,
πώς με χαράζει που δεν είχαμε το χρόνο,
τόσο μαζί κι όμως δυο λόγια παραπάνω
τόσο μαζί κι όμως δυο λόγια παραπάνω.
Αυτό που νιώθουμε μας κάνει ακροβάτες,
σ’ ένα σχοινί του παραλόγου κι όλο με χάνω
κι αν πέσεις κάτω, έπεσες μόνος, μη ζητάς πλάτες,
τόσο μαζί κι όμως δυο λόγια παραπάνω,
τόσο μαζί κι όμως δυο λόγια παραπάνω.
Κι ύστερα άναψες και πήρες να μιλάς
κι αυτά που έλεγες ακούω μα δε φτάνω
κι όλο κορόιδευες τι γίνεται με μας,
τόσο μαζί κι όμως δυο λόγια παραπάνω,
τόσο μαζί κι όμως δυο λόγια παραπάνω.
Στάθηκες όρθιος, θα ήταν και δυο ώρες,
αλλού θα νύχτωνε μα ΕΔΩ ήταν αργά,
τις νότες μάζεψα που ήθελες στο πιάνο,
τόσο μαζί κι όμως δυο λόγια παραπάνω,
τόσο μαζί κι όμως δυο λόγια παραπάνω.
Τόσο μαζί κι όμως δυο λόγια παραπάνω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
χρηστος καραμανος
25-02-2009 @ 08:08 | Ήσουν σβησμένος και δε μίλαγες καθόλου,
σ’ ένα μπουρνούζι τυλιγμένος ως απάνω,
πώς με χαράζει που δεν είχαμε το χρόνο,
τόσο μαζί κι όμως δυο λόγια παραπάνω
τόσο μαζί κι όμως δυο λόγια παραπάνω.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
