Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αποτύπωμα
 
Τα βήματά μου αργά
Ένα θαρρείς με το σκοτάδι γύρω
Κόβουν βόλτες στους κρύους δρόμους
Της πόλης που κουρνιάζει
Στην αγκαλιά της νύχτας.
Κάπου αντίκρυ
Τ’ όνειρο αποχαιρετά
Τους αιωνίως άδοξους
Κι αυτόχειρες έρωτες,
Ώστε η μέρα που θα ρθει
Να μπορεί να δηλώσει
Ότι επούλωσε και πάλι τις πληγές
Που άφησε πίσω της η προηγούμενη νύχτα.
Ο χειμώνας ζωγραφίζει πάνω στα φύλλα
Το γεμάτο μελαγχολία αποτύπωμά του
Όσο μένω να γυρνώ
Ζητώντας τους αφορισμένους από θεούς κι ανθρώπους
Συλλογισμούς μου.
Ποτέ δεν σου είπα όλα όσα ήθελα
Να σου πω.
Ποτέ δεν τόλμησα.
Και είναι στιγμές
Να, σαν κι αυτή εδώ ακριβώς
Που όσο και να το θέλω
Τα λόγια είναι πολύ μικρά,
Πολύ φτωχά,
Σχεδόν ανούσια
Για να περιγράψουν
Συναισθήματα, εικόνες, φόβους και χαρές
Που συσσωρεύτηκαν τόσο καιρό..
Κι έτσι, μετέωρος στα όρια της ύπαρξης
Γυρνώ κλίνοντας το όνομά σου σε όλες τις πτώσεις
Και τους αριθμούς
Μήπως και μετριάσω αυτό
Το διαρκώς διαστελλόμενο αίσθημα απουσίας.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κι όταν ένα παιδί κοιτάει μ’ έκσταση το δειλινό, είναι που αποθηκεύει θλίψεις για το μέλλον
 
idroxoos
25-02-2009 @ 21:35
μια εικόνα ειναι χίλιες λέξεις
ενα ποίημα είναι χιλιάδες εικόνες.... ::yes.:: ::yes.::
elpidakwstopoulou
26-02-2009 @ 11:13
Γυρνώ κλίνοντας το όνομά σου σε όλες τις πτώσεις
Και τους αριθμούς
Μήπως και μετριάσω αυτό
Το διαρκώς διαστελλόμενο αίσθημα απουσίας.
::up.:: ::up.:: ::up.::
giannisanas
26-02-2009 @ 16:30
μου άρεσε, έχει ένα πεζό ύφος καθόλα ποιητικό

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο