Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στον εαυτό μου
 
Με σφύριγμα θανάσιμου φιδιού
Σου μίλησαν ζώντες και νεκροί
Σκίστηκαν οι ασκοί του καιρού
Βρήκαν τα βουβά φωνή
Τα μουγγά λόγο και ρήμα
Κι ανοίχτηκαν οι φυλακές ,τα σπίτια και το μνήμα
Στην άλμη του αιθέρα άντλησες αίμα
Που καυτηριάζει τς φλέβες και τα φρένα
Ανασταίνει είδωλα δίχως πρόσωπα θαμμένα
Αλλοιώνει την αλήθεια,την κατάρα κα το ψέμα
Λέξεις και ρήτρες της ουσίας
Σαν σωτήριο μύρο στάζει στους αρμούς
Στα μέλη στους ανώνυμους σωρούς
Της έντεχνης σου πανοπλίας

Μα θάρθουν φίλοι σου παλιοί ,κρυμμένοι στις σκιές
Που διεκδικούν τα χέρια σου για να παλέψουν μαζί σου
Όσοι κερδήθηκαν σε μάχες βιαστικές
Ζητούν τη φωνή σου για να κυρήξουν την ενοχή σου
Τα μάτια σου για να δείξουν το πρόσωπό σου
Για να γνωρίσουν τ’όνειρό σου

Τότε θ’ακούσεις τη μιλιά
Της φιμωμένης Σίβυλλας ξανά
Σαν απαγγέλει συλλαβές στις ρεματιές του Άδη
Ομως η συμφορά δεν είναι φώς ,είναι σκοτάδι
Που σκίζει πέπλα,συντρίβει κάτοπτρα κι οθόνες
Όσα γύρω σου κι εντός σου έχεις στήσει στους αιώνες

Μα τώρα αναμέτρησε χώρους και στοιχεία
Σ’αυτά βρήκες τη λύτρωση απο εξάντληση ερωτική
Σπάνιες έκθαμβες στιγμές,γύμνια και θωπεία
Αδειασμένες σε κρυφούς σφυγμούς
Που έξω απ’το χρόνο αναζητούν παλμούς
Θα διψάσεις ,κ’εκείνο το νερό
Της νησιώτικης στέρνας γεμάτης φθόγγους και ψηφία
Που σ’έφερνε με βήμα έφιδρο κι αδρό
Θα σε ξεδιψάσει με την αθανασία
Θυμήσου τον έρωτα του αυγουστιάτικου μεσημεριού
Στην ιερή σιγή του παλαιού κλειστού σπιτιού
Απόσταγμα αμέτρητων ωρών
Απο την όψη της αγάπης πλούσια θρεμμένο
Απο τον έρωτα εκείνης μυρωμένο...........





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
gerontas
26-02-2009 @ 02:14
δεν εχω λόγια να περιγράψω αυτα που ενιωσα .καμια λεξη δεν υπάρχει για να εκφραστώ
gerontas
26-02-2009 @ 02:27
Το κορμί τεντώνεται ,σκιρτίζει στη γωνία ,το χώμα αντάμωσε.
Μέσα από τις φλέβες ,δρόμοι χαμένοι σκοτεινοί μες το κορμί μου,
ψάχνουν μια διέξοδο να βρουν ,στο τοίχο απέναντι να γράψουν.
Μια ιστορία μυστική που μόνο το τζάμι του θολωμένου μου καθρέφτη γνωρίζει.
Έρχεται ο νους ,γυμνός απ τις αλήθειες ,τις μνήμες της καρδιάς στο φως να φέρει.
Οι αντοχές λειψες,κουρασμένες ,ψεύτικες ,σαν τις μέρες που άφησα ξοπίσω.
Δεν άντεξαν και μες τις φλέβες τρέχει η εντολή ,
μια απόδραση στο τοίχο απέναντι το σύνθημα να γράψουν

Ζωή χωρίς αγάπη …Ζωή μισή…

αφιερωμενα εξαιρετικά σε σενα αγνωστε που τα νερά του υπνου μου αποψε τάραξες.
petrwnas
26-02-2009 @ 02:31

Απο την όψη της αγάπης πλούσια θρεμμένο
Απο τον έρωτα εκείνης μυρωμένο...........
καλημέρα Αντη είναι υπέροχο φίλε!!!


::hug.:: ::up.:: ::up.::
φραγκοσυριανος
26-02-2009 @ 02:32

Μα θάρθουν φίλοι σου παλιοί ,κρυμμένοι στις σκιές
Που διεκδικούν τα χέρια σου για να παλέψουν μαζί σου
Όσοι κερδήθηκαν σε μάχες βιαστικές
Ζητούν τη φωνή σου για να κυρήξουν την ενοχή σου
Τα μάτια σου για να δείξουν το πρόσωπό σου
Για να γνωρίσουν τ’όνειρό σου

ΑΠΙΘΑΝΟ... ::up.:: ::up.:: ::up.::
Helene52
26-02-2009 @ 03:28
Περιττεύουν τα λόγια .... και δίνουν τη θέση τους στα θαυμαστικά και στις
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Καλό σου μεσημερι ποιητή
mychoco
26-02-2009 @ 08:55
Τρομερό....
Καλό απόγευμα!
::up.:: ::hug.:: ::up.::
elpidakwstopoulou
26-02-2009 @ 13:06
Θυμήσου τον έρωτα του αυγουστιάτικου μεσημεριού
Στην ιερή σιγή του παλαιού κλειστού σπιτιού
Απόσταγμα αμέτρητων ωρών
Απο την όψη της αγάπης πλούσια θρεμμένο
Απο τον έρωτα εκείνης μυρωμένο...........


φανταστικό υπέροχο !!!!!! ::up.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο