stixoi.info: Ανήλιαγες μέρες

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ανήλιαγες μέρες

Δεν σε πιστεύω.

Έπαψα να αγαπώ την μέρα που τα κρίνα σου στο βάζο μου μαράθηκαν.
Τη μέρα που μου πέρασε θηλιά η σιωπή της απουσίας σου.
Τη μέρα που ανακάλυψα πως τ’αστέρια κατοικούνε μίλια μακριά.
Τη μέρα που ο κόσμος μού ‘σκισε το νυφικό της τρυφερότητας.
Δεν σε πιστεύω.

Πέθανα την μέρα που ο ήλιος σου στη γη μου έριξε σκοτάδι.
Τη μέρα που μου ‘στειλες τη φωνή σου σ’ένα φάκελο και μου ‘πες φεύγω.
Τη μέρα που γινες πουλί και μετανάστευσες σε κάποια ζωή ξένη.
Τη μέρα που η φωτογραφία σου μουντζουρώθηκε με πόνο.
Δεν σε πιστεύω.

Έχασα την ταυτότητά μου την μέρα που λιποτάκτησε η αλήθεια μας.
Τη μέρα που το τραγούδι μας υποβιβάστηκε σε σουξέ σύντομης διαρκείας.
Τη μέρα που ο ουρανός μας πήρε εκείνο το ψεύτικο κόκκινο χρώμα.
Τη μέρα που θυμήθηκα πως δεν σε γνώρισα ποτέ.
Δεν σε πιστεύω.

Πληγώθηκε η ανάμνηση των νιάτων τη μέρα που ήπια το νερό της αθανασίας.
Τη μέρα που με ρούφηξε η άβυσσος στις χρυσές της τις αγκάλες.
Τη μέρα που κάποιος μου ψιθύρισε πως ό,τι γεννιέται κάποτε πεθαίνει.
Τη μέρα που έγειρε τα βλέφαρα ο ορίζοντας και είπε καληνύχτα.
Δεν σε πιστεύω.

Ξέχασα πώς να σ’αγαπώ τη μέρα που μου θύμισες πως δεν νοιάζεσαι για μένα.
Τη μέρα που καθώς χορεύαμε ταγκό ένιωσα τα χέρια σου τραχιά και κρύα.
Τη μέρα που λιποθύμησα καθώς σε κοιτούσα με μίσος να κοιτάζεις.
Τη μέρα που τα δάκρυα της απόρριψης άφησαν στο πρόσωπο ρυτίδες.
Δεν σε πιστεύω.

Σε μίσησα. Με κάθε μου κύτταρο σε μίσησα. Με κάθε γωνία της καρδιάς μου.
Σε κάθε ανάσα μου σε μισούσα. Σε κάθε ουρλιαχτό που έσκιζε
Της μοναξιάς τα θεόρατα τα πέπλα. Σε κάθε γουλιά δηλητήριο που ταξίδευε
Απ’το λαιμό ως την ψυχή μου. Σε μίσησα. Σε κάθε λέξη που δεν άρθρωνα
Περισσότερο σε μισούσα. Σε κάθε σταγόνα λύτρωσης που δεν έπεφτε
Στο μέτωπό μου σε μισούσα όσο τίποτε στον κόσμο. Με όλα του κόσμου
Τα μίση σ’αγαπούσα. Σ’αγαπάω.

Δεν σε πιστεύω. Σκουραίνουν οι θάλασσες μας και τα λόγια σου διάφανα.
Κοίτα τι γράφουνε οι άνθρωποι στους τοίχους. Ψεύτης.
Γελάνε, μαζί μου γελάνε, που έκανα την απάτη σου θρησκεία μου.
Γελάνε, μαζί μου γελάνε, που βλέπω το είδωλο μου στον καθρέφτη των ματιών σου
Και νομίζω πως με νιώθεις.
Κοίτα τι γράφουνε οι άνθρωποι στους τοίχους. Ψεύτης.
Γελάνε. Γελάνε που σε πίστεψα.

Καρδιά μου κοίταξέ με.
Σε πιστεύω.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 3


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

χρηστος καραμανος 28-02-2009 @ 01:03	Δεν σε πιστεύω. Έπαψα να αγαπώ την μέρα που τα κρίνα σου στο βάζο μου μαράθηκαν. Τη μέρα που μου πέρασε θηλιά η σιωπή της απουσίας σου. Τη μέρα που ανακάλυψα πως τ’αστέρια κατοικούνε μίλια μακριά. Τη μέρα που ο κόσμος μού ‘σκισε το νυφικό της τρυφερότητας. Δεν σε πιστεύω. ::love.:: ::love.:: ::love.::
MARGARITA 28-02-2009 @ 04:40	αν και ξεθωριασμένη αστερόσκονη δηλώνεις λαμπυρίζει το γραπτό σου...... μπράβο σου!
suaddo 05-04-2009 @ 04:40	Κοίτα τι γράφουνε οι άνθρωποι στους τοίχους. Ψεύτης. Γελάνε, μαζί μου γελάνε, που έκανα την απάτη σου θρησκεία μου. Γελάνε, μαζί μου γελάνε, που βλέπω το είδωλο μου στον καθρέφτη των ματιών σου Και νομίζω πως με νιώθεις. Κοίτα τι γράφουνε οι άνθρωποι στους τοίχους. Ψεύτης. Γελάνε. Γελάνε που σε πίστεψα. YΠΕΡΟΧΟ!!!!!!! ::theos.::
Ελεύθερο σύννεφο 23-12-2009 @ 03:39	Γελάνε, μαζί μου γελάνε, που έκανα την απάτη σου θρησκεία μου . ::up.:: ::theos.:: αστερόσκονη γράφεις με πολύ όμορφο τρόπο, με συγκινείς! ::blush.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο