| |
| | Ζω ακόμα |  | | | Παραποιητή ελπίζω να σου αρέσει. | | |
Βλέπω του ήλιου
το μαύρο χρώμα,
έχω πεθάνει,
μα ζω ακόμα.
Γράμματα στέλνω
άγραφους νόμους,
με παραλήπτες,
τους παρανόμους.
Μου 'χανε τάξει
χρυσά για δώρα,
μ' έχουν πετάξει
στα αιμοβόρα,
μ' είχαν διαλέξει
μέσα απ΄το πλήθος,
είχα πιστέψει
πως είχαν ήθος,
τώρα τα δόντια
νιώθω του ζώου,
κι είχαν ρε πούστη
ύφος αθώου.
Έχω μια μέρα
να ζήσω ακόμη,
πίσω μου κλείνουν
όλοι οι δρόμοι.
Ένα μονάχα
δάκρυ μου μένει,
όσο κι αν κλάψω,
αυτό δεν βγαίνει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Είμαι ο Γιώργος και μόλις τέλειωσα | | | |
|
Ανώνυμο σχόλιο
10-03-2005 | Πολύ καλό ΕΚΙ!!!... | | kapnosa-v-ainigma
10-03-2005 | ..τώρα τα δόντια νιώθω του ζώου....Πειράζει που θυμήθηκα το παριζάκι του Σπήλιου?χαχαχαχαχαχα | | annaΤi
10-03-2005 | ΕΚΙ....... ιδίως το τέλος του...... | | Ανώνυμο σχόλιο
10-03-2005 | καλό .το τέλος του καλύτερο. | | χρήστος
10-03-2005 | μου άρεσε ολόκληρο!!! | | Εκάτη
10-03-2005 | χμμμμ....καλούτσικο....:-) ....το τέλος όντως πολύ καλό! | | spil †
10-03-2005 | Ενα ταλέντο, στην αρένα του Κολοσσαίου !!! Αβε !!! | | Αγνή
10-03-2005 | Μαζί σου!!! | | Μετέωρος Άγγελος
10-03-2005 | Eξοχος! Αψογος! Εχεις ψυχη και αυτο φαινεται... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
