| |
| | H Χώρα της μοναξιάς |  | | |
Ψάχνω για ένα φίλο μια ιστορία να του πω,
Κάτι που με βασανίζει, κάτι που ‘ναι μυστικό
Κάποιος είπε:έλα εδώ και πήγα
Μια μύγα ήταν, είχε μοναξιά…
Νιώθω μόνος μες στα πλήθη,
μες τη Χώρα του ατσαλιού
Κάπου είναι χαμένα και τα ήθη,
μόνο στήθη, χρήμα και πορνό.
Κι άλλοι είναι σαν κι εμένα, με τα χέρια τους ψηλά
Οι διαφημίσεις τους γαζώνουν, χρόνια πια, κανονικά.
Κι όταν πέσω, μπας και ονειρευτώ,
τσιρίζει το κουδούνι: Δουλειά!Δουλειά!Δουλειά!
Ώρα να συμμαζευτώ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
01-03-2009 @ 14:05 | ::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | | natalieLenz
01-03-2009 @ 22:39 | μ'αρεσει ::rol.:: ::up.:: | | idroxoos
01-03-2009 @ 22:56 | ::yes.:: ::smile.:: ::yes.:: | | @th@n22
02-03-2009 @ 04:58 | Ευχαριστώ παιδιά!Είχα καιρό να γράψω και αυτό το ποιηματάκι σημαίνει πολλά για μενα! | | sissaki ssss
09-03-2009 @ 01:57 | πολυ ωραιο κι αληθινο!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::hug.:: | | Mafioza
16-06-2011 @ 13:47 | Κι όταν πέσω, μπας και ονειρευτώ,
τσιρίζει το κουδούνι: Δουλειά!Δουλειά!Δουλειά!
Ώρα να συμμαζευτώ...
::up.:: ::yes.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
