| |
ΑΚΟΥΩ ΤΙΣ ΣΤΑΛΕΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ
ΝΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟ ΤΖΑΜΙ
ΚΥΛΑΝΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΓΥΑΛΙ
ΣΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝΕ ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ
ΚΑΙ Η ΑΣΤΡΑΠΗ ΠΟΥ ΛΑΜΠΕΙ
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΣΑΝ ΚΟΙΤΑΕΙ
ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΠΕΡΠΑΤΩ ΓΥΜΝΟΣ
ΚΑΙ Η ΒΡΟΧΗ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΜΟΥ ΜΑΣΤΙΓΩΝΕΙ
ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΜΑΤΩΝΕΙ
ΒΡΕΧΕΙ ΚΑΙ ΒΡΟΝΤΑ ΠΑΝΤΟΥ
Η ΦΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΓΡΙΕΜΕΝΗ
ΚΑΙ Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΟΔΗΓΕΙ
ΕΚΕΙ ΠΟΥ Η ΚΑΡΔΙΑ ΠΡΟΣΤΑΖΕΙ
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ
ΠΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΠΟΥ ΔΑΚΡΥ ΓΙΝΕΤΕ
ΚΑΙ ΚΥΛΑΕΙ ΣΤΑ ΒΛΕΦΑΡΑ ΜΟΥ
ΑΚΟΥ ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ
ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΑΡΕΙΑ, ΒΑΡΕΙΑ
ΣΕΡΝΕΙ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΜΟΥ
ΠΕΦΤΕΙ Η ΒΡΟΧΗ ΑΛΥΠΗΤΑ
ΚΤΥΠΑΕΙ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΜΟΥ
ΚΑΙ Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΞΑΝΑΓΥΡΝΑ
ΕΚΕΙ ΠΟΥ Η ΚΑΡΔΙΑ ΠΡΟΣΤΑΖΕΙ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
