| |
ένα μολύβι και ένα χαρτί
μια μαυρισμένη ψυχή
Που σκιαγραφεί
μια διαφορετική ζωή
με άλλα πιστεύω και άλλα πρότυπα
διαφορετικά τα στερεότυπα
δε βίωσε ποτέ τη χαρά
δεν ένιωσε μια ζεστή αγκαλιά
παρά μόνο ψεύτικα φιλία
που την πλήγωναν κάθε φορά
της χάριζαν τον πόνο
και της έκλεβαν το χρόνο
την έριχναν στης λύπης το δρόμο
μέσα σε έναν μελαγχολικό τόνο
και έπρεπε να επιβιώσει
το ανάστημα της να ορθώσει
και μπροστά να προχωρήσει
ότι και αν αντιμετωπίσει
ότι και αν αντικρίσει
πίσω να το αφήσει
και να αλλάξει
τον πόνο να μαλάξει
και να γίνει μια σκληρή κάρδια
που δεν θα πληγωθεί ποτέ ξανά
αφήνοντας στην ιστορία
του Ιούδα την προδοσία
όμως τι ειρωνεία
κάθε φιλία
τελειώνει με μα προδοσία
και έτσι ψυχή και κάρδια
έσπασαν την αγκαλιά
και τώρα ζουν χωριστά
και έτσι ένα βραδύ σαν και αυτό
που το σκοτάδι είναι πυκνό
θυμάμαι εκκινεί τη βράδια
στης εκκλησίας τα σκαλιά
μια σύριγγα είχες στο πετσί σου
ήσουν έτυμος να καταστρέψεις τη ζωή σου
τότε έσπασα τη βελόνα
καλοκαίρι έκανα το χειμώνα
και βρέθηκα εγώ
να προσπαθώ
τα κομμάτια να ενώσω ξανά
γη και σελήνη να θέσω σε τροχιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
