ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
06-03-2009 @ 03:47 | σαπουνόφουσκα ζωή μου
::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | |
Helene52
06-03-2009 @ 03:50 | Τα όριά μου ένας κρίκος..
έλλειψη οπτικού πεδίου..
Ανέκαθεν σκυφτή στην τελετή
σχεδόν χωρίς ανάσα
αυτή η πίεση ..η λέξη..
όσο κόχλαζε η σκέψη
διαλυόταν
σαπουνόφουσκα ζωή μου.
Τέλειοοοοοο!!!!!!
::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | |
swordfish
06-03-2009 @ 03:52 | ::hug.:: ::kiss.:: | |
χωρικός
06-03-2009 @ 04:12 | σαπουνόφουσκες ζωές μας!
::yes.:: | |
CHЯISTOS P
06-03-2009 @ 04:13 | Γειά σου Ελένη ! Τον στίχο δεν μας το είπες ... αλλά δεν αξίζει να κολλάμε και σε κάτι σαν δαύτον.. | |
ΕΛΕΑΝΝΑ
06-03-2009 @ 04:22 | Χρήστε μο!Δεν ήτο ένας τελικά.. ::kiss.:: ο #@#$#@!στίχος ::6132.:: πάντως η λέξη προς το παρόν είναι σαπουνόφουσκα..πλαααααααααααααααααααααααφ!
ήταν... ::sad.:: | |
idroxoos
06-03-2009 @ 08:24 | Τα όριά μου ένας κρίκος..
έλλειψη οπτικού πεδίου..
Ανέκαθεν σκυφτή στην τελετή
σχεδόν χωρίς ανάσα
αυτή η πίεση ..η λέξη..
όσο κόχλαζε η σκέψη
διαλυόταν
σαπουνόφουσκα ζωή μου.
πολύ καλό!!! ::wink.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
peiraiotissa
06-03-2009 @ 08:43 | Γεια σου Ελεάννα....
Τα όριά μου ένας κρίκος..
έλλειψη οπτικού πεδίου..
::up.:: ::up.:: | |
χρηστος καραμανος
06-03-2009 @ 08:46 | Τα όριά μου ένας κρίκος..
έλλειψη οπτικού πεδίου..
Ανέκαθεν σκυφτή στην τελετή
σχεδόν χωρίς ανάσα
αυτή η πίεση ..η λέξη..
όσο κόχλαζε η σκέψη
διαλυόταν
σαπουνόφουσκα ζωή μου.
::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
... άρα υπάρχω
06-03-2009 @ 08:48 | ...ακολουθούσε ξένο σώμα...
Και θα 'ταν θάνατος και κόλαση
να σπάσει η αλυσίδα
η τέλεια φράση θα σβηνόταν
σ' έναν απύθμενο βυθό
νεράκι η ψυχή μου θα χυνόταν
...κι ακολουθώ...
Ωραίοι στίχοι Ελένη..! | |
artista_k
06-03-2009 @ 09:09 | Με χωρικό..... ::scare.:: ::kiss.:: | |
petrwnas
06-03-2009 @ 09:20 |
Τα όριά μου ένας κρίκος..
έλλειψη οπτικού πεδίου..
Ανέκαθεν σκυφτή στην τελετή
σχεδόν χωρίς ανάσα
αυτή η πίεση ..η λέξη..
όσο κόχλαζε η σκέψη
διαλυόταν
καλησπέρα Ελενη!!!πολυ ωραίο!!!καλό Σ/κύριακο!!! ::hug.:: ::hug.:: | |
Ιχνηλάτης
06-03-2009 @ 10:41 | Εξαιρετικό!
Τέλεια απόδοση των συναισθημάτων!
Και φυσικά αυτογνωσία που σπάει κόκκαλα!
Έτσι πρέπει να είναι η ποίηση! | |
 |
