| |
| | Λευκό χαρτί |  | | | Γιατί υπάρχουν και εκείνες οι δύσκολες νύχτες που θέλεις τόσα να πείς...αλλά δεν ξέρεις το πώς!!! | | |
Του ποιητή το θάνατο
μπροστά μου αντικρίζω,
μα ως γενναίος αποφάσισα,
βλέπεις μάχη στη μέση
ποτέ δεν άφησα,
σε τούτη εδώ την απειλή
να μην υποχωρήσω.
Είχα ακούσει τις ιστορίες,
από αυτές που λέγονται ψιθυριστά...
νύχτες κρύες,
για τούτο ‘δω το δαίμονα
που ύπουλα χτυπάει.
Που έρχεται λέει χωρίς γιατί,
χωρίς το πότε να επιλεχτεί
και όταν ανάγκη έχεις πιο πολύ
να ζωγραφίσεις λίγη ζωή,
μέσα από του μυαλού σου τη σιωπή,
μέρος για ενέδρα ιδανική,
απρόσμενα χτυπάει.
Λευκό χαρτί...λευκό χαρτί,
θάνατε κάθε ποιητή,
εμένα απόψε διάλεξες
παρέα για να κάνεις.
Δίχως αιτία ή αφορμή
που να μπορεί να εξηγηθεί,
τη ζωγραφιά μου για ζωή,
σάρκα δεν θ’ αφήσεις και ψυχή
τη νύχτα αυτή να πάρει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | In Hell's fires my heart was weld...on an Angel's anvil...under the Devil's breath | | | |
|
Γιάννης Χρυσέλης
08-03-2009 @ 12:36 |
Λευκό χαρτί...λευκό χαρτί,
θάνατε κάθε ποιητή, ::smile.:: | | xxix86
08-03-2009 @ 13:16 | ::yes.:: | | tarifula
08-03-2009 @ 17:24 | ετσι ειναι η ρημαδα η εμπνευση... ::wink.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
