| |
| | Λύνω τη σιωπή μου |  | | |
Πες μου, του ήχου αυτό το κύμα πώς ξετυλίγει αυτό το μπλε..
ντύνει την ώρα και την κερδίζει, τη φυλακίζει σ’ αυτό το ναι
τι σε ταράζει και σε τρομάζει, είμαι η ώρα της σιγαλιάς
φεύγει η μέρα πια δε φωνάζει, το άστρο πέφτει και δε μιλάς.
Παλιοί μου τρόποι δε με γνωρίζουν, γνωστοί μου τόποι δε μ’ αγαπούν
σ’ ένα τραγούδι λόγια μ’ αγγίζουν, τ’ αναμενόμενα θ’ ανατραπούν
σμίγουν οι φόβοι με ξένη μοίρα, μακριά θα φύγουν όταν φανείς
μην το αφήσεις ξανά το νήμα, τρεις εποχές και ήδη αργείς.
Μες τα κλαδιά και στα καμένα, το δακτυλίδι πώς να βρεθεί
σ’ αυτό το μέρος που δεν υπήρξε, πώς να ‘σαι ακόμα αληθινή
ρίχνω στην πλάτη ρούχο το κύμα, μείνε να υφάνεις κάτι λιτό
μοιάζω να είμαι δικός σου βράχος, μονάχος στέκω σ’ ωκεανό.
Ποιος θα μου πει τι δεν υπάρχει και ποιος θα πάρει χάρη για αυτό;
Ποιος θα με πείσει και ποιος θα σβήσει, αυτό το όνειρο που χρόνια ζω;
Αυτοί οι δρόμοι που πέρα χάνονται, κρύβουν για πάντα το μυστικό
κι όμως οι ώμοι πια δεν κουράζονται, στοργές σταυρώνουν πριν την ηχώ.
Λύνω τη σιωπή μου…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν. | | | |
|
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
09-03-2009 @ 15:10 | Παλιοί μου τρόποι δε με γνωρίζουν, γνωστοί μου τόποι δε μ’ αγαπούν
σ’ ένα τραγούδι λόγια μ’ αγγίζουν, τ’ αναμενόμενα θ’ ανατραπούν
σμίγουν οι φόβοι με ξένη μοίρα, μακριά θα φύγουν όταν φανείς
μην το αφήσεις ξανά το νήμα, τρεις εποχές και ήδη αργείς.
::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | Ελένη Καιγή
09-03-2009 @ 15:36 | Καλησπέρα Θεοδώρα! Καιρό είχα να πετύχω δημιουργία σου. Κι όπως πάντα, γοητεύτηκα κι απόψε. | | elpidakwstopoulou
09-03-2009 @ 22:59 | ρίχνω στην πλάτη ρούχο το κύμα, μείνε να υφάνεις κάτι λιτό
μοιάζω να είμαι δικός σου βράχος, μονάχος στέκω σ’ ωκεανό.
καλημέρα Θεοδώρα !!! υπέροχη γραφή !!!!
::up.:: ::up.:: ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
