Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271243 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Έρκος οδόντων
 
Έφυγες λοιπόν μ΄ ένα δόντι λιγότερο
χωρίς να μάθεις ποτέ γιατί δεν το ‘χες βάλει
μέχρι που κατάλαβες ότι τα χρόνια
πέρασαν και δεν είχες πια τα λεφτά.
Σου εμπόδιζε το χαμόγελο
κι όσο για το γέλιο ούτε λόγος
Είχες μάθει να κάνεις
έναν προσωπικό σπασμό στη θέση του.

Ο κόσμος δεν ήξερε πώς να το εκλάβει

Καμιά φορά κυνηγούσες το καλό σου προφίλ
και αφηνόσουν σίγουρος ότι κανείς
δεν βρίσκεται στη σκοτεινή σου πλευρά.

Ο κόσμος… δεν ήξερε πώς να το εκλάβει!


Στην αθέατη πλευρά σου φίλε μου
έχεις σπασμένα χαμόγελα
και μια περίεργη βαθιά ρυτίδα

Κι ο κόσμος δεν ξέρει πώς να το εκλάβει…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Η απόλυτη ελευθερία είναι το καπιταλιστικότερο των αγαθών
 
μηχανοδηγος
10-03-2009 @ 10:17
Για παράξενους λόγους... μου άρεσε πολύ.
justawoman
10-03-2009 @ 10:18
κι εμένα!
χωρικός
10-03-2009 @ 10:29
Κι'εμένα!
arpistre
10-03-2009 @ 10:41
ωραίος Οροφέρνη!!
με το ΄να πόδι στο περιθώριο
και με το άλλο να προσπαθείς να μπεις εντός ορίων
κρύβοντας τη σκοτεινή πλευρά
πώς να το εκλάβει ο κόσμος..
::yes.::
... άρα υπάρχω
10-03-2009 @ 10:50
...για να μου άρεσε... θάχω και γώ ημιυπαίθριο...
...αθέατο και αίθριο...!
Γιάννης Χρυσέλης
10-03-2009 @ 14:24
::wink.:: ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο