|
| Δυο σκέψεις | ![Προηγούμενη σελίδα](/skin/images/misc/back2.gif) | | [B][I]Κάθομαι μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης και ταραγμένος παρακολουθώ την παρδαλή, πολύχρωμη κενότητα της ζωής μας και η οθόνη με κοιτά σαν θανατηφόρα κάννη που εκτοξεύει τις ανθρώπινες συμφορές και τα ελαττώματά μας.
Στέκομαι και με θαυμασμό κοιτάζω την ασπρόμαυρη οθόνη της νύχτας και αισθάνομαι πως η ψυχή μου γεμίζει γαλήνη και μεγαλοπρέπεια και ο έναστρος ουρανός με κοιτάει με τα μάτια του Δημιουργού και νιώθω την απέραντη αγάπη και την καλοσύνη Του.
Τι κρίμα…! Η σκέψη, που μόλις τώρα ξέφυγε απ' το μυαλό μου, ήταν τόσο ενδιαφέρουσα, τόσο σπουδαία! Όμως, πιο ήταν το θέμα; Αλίμονο, δε θυμάμαι! Θυμάμαι μόνο, ότι ήταν μια μεγαλοφυής σκέψη. Η μοναδική μου ελπίδα είναι, πως θα μ' επισκεφθεί άλλη μια φορά, και τότε δεν θα την αφήσω να μου ξεφύγει!
Πολύ καιρό θα στριφογυρίζει μέσα στο μυαλό μου, θα την απολαμβάνω συχνά, μετά θα την γράψω κι εκείνη θα γεννήσει πολλές άλλες σκέψεις και θα βγει ένα ολόκληρο μυθιστόρημα. Όχι! καλύτερα να την κάνω ένα μικρό και δυνατό διήγημα. Τελικά, νομίζω θα γίνει ένα λαμπερό… ρητό.[/I][/B]
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
| | |
|
swordfish 13-03-2009 @ 10:37 | ::smile.:: | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 13-03-2009 @ 13:37 | Τελικά, νομίζω θα γίνει ένα λαμπερό… ρητό.
::wink.:: ::yes.:: | | Helene52 13-03-2009 @ 13:42 | παρακολουθώ την παρδαλή, πολύχρωμη κενότητα της ζωής μας .......
ενώ όταν κοιτάζω την ασπρόμαυρη οθόνη της νύχτας αισθάνομαι πως η ψυχή μου γεμίζει γαλήνη και μεγαλοπρέπεια
Ακριβώς έτσι ......
Καλό βράδυ . ::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | | χρηστος καραμανος 14-03-2009 @ 03:07 | Πολύ καιρό θα στριφογυρίζει μέσα στο μυαλό μου, θα την απολαμβάνω συχνά, μετά θα την γράψω κι εκείνη θα γεννήσει πολλές άλλες σκέψεις και θα βγει ένα ολόκληρο μυθιστόρημα. Όχι! καλύτερα να την κάνω ένα μικρό και δυνατό διήγημα. Τελικά, νομίζω θα γίνει ένα λαμπερό… ρητό.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ![](/skin/images/misc/up.gif) |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|