elpidakwstopoulou
14-03-2009 @ 06:18 | σ’ αγαπάω, αλλά έχεις μακριά την άγκυρα της αγκαλιάς σου.
Ναυαγοί στο νησί της δυστυχίας
σαλπάρουμε ο καθένας για τα σύννεφα του διαφορετικού ουρανού μας.
καλημέρα Παναγιώτη !!! πολύ καλό !!!!
::up.:: ::yes.:: | |
idroxoos
14-03-2009 @ 06:26 | σαλπάρουμε ο καθένας για τα σύννεφα του διαφορετικού ουρανού μας.
::wink.:: ::smile.:: ::smile.:: | |
Tikalouba
14-03-2009 @ 06:53 | Πολύ όμορφο πραγματικά. Εξαιρετικό θα έλεγα ::up.::
Ο πρώτος στίχος μου θύμισε λίγο το άξιον εστί του Ελύτη (''στ' ανοιχτά του πέλαγου με καρτέρεσαν με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε''). Καλά το σκέφτηκα?
| |
sissaki ssss
14-03-2009 @ 07:13 | Θόλωσε ατμός τον έρωτά μας
παγιώθηκε η αγάπη μας στα ύψη του χωρισμού.
Βυθίστηκε ο έρωτας μας στον βυθό του ψέματος,
σ’ αγαπάω, αλλά έχεις μακριά την άγκυρα της αγκαλιάς σου.
υπεροχο παναγιωτη!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | |
Rannia . k
14-03-2009 @ 07:19 | Υπέροχο Παναγιώτη!!!
Καλό Σαββατοκύριακο!!!
::up.:: ::yes.:: ::up.:: | |
swordfish
14-03-2009 @ 10:53 | Ναυαγοί στο νησί της δυστυχίας
σαλπάρουμε ο καθένας για τα σύννεφα του διαφορετικού ουρανού μας.'' Πολύ όμορφο, καλωσόρισες Παναγιώτη!!
::yes.:: ::up.:: | |
Hliatoras
14-03-2009 @ 10:58 | Σασ ευχαριστώ πολυ όλουσ αντε ερχεται και αλλο από αύριο | |
χρηστος καραμανος
14-03-2009 @ 11:00 | Θόλωσε ατμός τον έρωτά μας
παγιώθηκε η αγάπη μας στα ύψη του χωρισμού.
Βυθίστηκε ο έρωτας μας στον βυθό του ψέματος,
σ’ αγαπάω, αλλά έχεις μακριά την άγκυρα της αγκαλιάς σου.
Ναυαγοί στο νησί της δυστυχίας
σαλπάρουμε ο καθένας για τα σύννεφα του διαφορετικού ουρανού μας.
ΦΟΒΕΡΟΣ!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
gatoulis
14-03-2009 @ 15:55 | Ωραιότατο.... περιμένουμε και τη συνέχεια... ::up.:: | |
tarifula
15-03-2009 @ 06:05 | Ναυαγοι στο νησι της δυστυχιας... ::yes.:: | |
Ναταλία...
03-05-2009 @ 00:53 | Πολύ όμορφο πραγματικά ::yes.:: ::theos.:: | |
Petroula81
05-05-2009 @ 13:04 | Βυθίστηκε ο έρωτας μας στον βυθό του ψέματος,
σ’ αγαπάω, αλλά έχεις μακριά την άγκυρα της αγκαλιάς σου.
Ναυαγοί στο νησί της δυστυχίας
σαλπάρουμε ο καθένας για τα σύννεφα του διαφορετικού ουρανού μας...
Όπου εκεί θα αγναντεύουμαι το μελλόν μας,
και θα ψάχνουμε καινούργια ναύγια....
Πολύ όμορφο... και τόσο πραγματικό....
| |
 |
