ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
14-03-2009 @ 15:35 | Χρηστο με.....αποτελειωσες σημερα.Οχι για το θεμα μονο-θυμηθηκα πολα σημερα που εγραφα και ειμαι καπως- αλλα και για την ανεση και τη ροη της γραφης.Επαγγελματιας | |
azoritis
14-03-2009 @ 15:40 | γλυκά θα πουν: «το εγγόνι σου Μαρία;... να σου ζήσει».
και σίγουρα θα χαμογελάει η γιαγιά ευτυχισμένη.....και με το
εγγόνι και μ'αυτά που ...γράφει.......καλό βράδυ... ::smile.:: | |
gatoulis
14-03-2009 @ 15:47 | Πολύ συγκινητικό και πολύ ποιητικό.
Καταπληκτικός ο τρόπος μεταφοράς του θέματος...
Μπράβο ...
| |
Kostas Houston
14-03-2009 @ 15:47 | Χρήστο πολύ ωραίο ποιήμα. Για όλους εμάς που έχουμε κάποιες ρίζες από κει αυτό το ποιήμα λέει πολλά | |
Nikos Krideras
14-03-2009 @ 15:59 | Υπέροχο ! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Yol
14-03-2009 @ 16:00 | Απλά λόγια που βρίσκουν στόχο, κατευθείαν στην καρδιά. | |
crazyyyyy
14-03-2009 @ 16:24 | Καταπληκτικο!!!
::up.:: ::up.:: | |
super Nickolas
14-03-2009 @ 17:54 | Χρήστο με έκανες λιώμα.....θυμήθηκα και εγώ τη γιαγιά μου...την έλεγαν και αυτή Μαρία.......και ήταν από τα ίδια περίπου μέρη....... είχα πολύ καιρό να την σκεφτώ.....
σ' ευχαριστώ για το ποίημα σου.......μου την ξανάφερες μπροστά στα μάτια μου......
Και να θυμάσαι πάντα αυτό που είχε γράψει ο Καζαντζάκης:
" Οι δικοί μας άνθρωποι ζουν μέσα μας, όσο εμείς τους θυμόμαστε"
Στο χέρι μας είναι να μην τους ξεχάσουμε ποτέ...... | |
iraklisv
14-03-2009 @ 22:35 | Χορτάτη γραφή από σπάνιες μνήμες.
Κουβαλάς πολύτιμο φορτίο στο δισάκι σου.
Να είσαι καλά.
| |
elpidakwstopoulou
14-03-2009 @ 23:52 | πανέμορφο !!! να είσαι καλά !!!
::yes.:: ::yes.:: ::hug.:: | |
agrafos
15-03-2009 @ 00:12 | ai sto kalo soy me sygkinhsew
πρωι πρωι ::up.:: | |
sissaki ssss
15-03-2009 @ 01:14 | Χρηστο υπεροχο!!!!!!!!!!!!μπορει να μην μου θυμησε τη γιαγια μου γιατι δοξα το Θεο ειναι μαζι μου ακομα αλλα μου θυμισε τον παππου μου που μας αφησε!!!!!!!!!αν και τον θυμαμαι καθημερινα!!!!!!η γιαγια σου θα ειναι πολυ περηφανη για σενα ειμαι σιγουρη!!!!!!! ::hug.:: ::hug.:: | |
Helene52
15-03-2009 @ 02:07 | Σημάδεψες μέσα την καρδιά .....
Όσο ... θα ζει και "άρα υπάρχεις " έτσι να σκέφτεσαι .....
::theos.:: ::theos.::
Την καλημέρα μου Χρήστο ::hug.:: | |
swordfish
15-03-2009 @ 03:34 | Γεμάτο μνήμες...υπέροχα γραμμένο!!!!! Καλή σου μέρα!!! ::up.:: ::hug.:: | |
Γιάννης Χρυσέλης
15-03-2009 @ 05:07 | ::wink.:: ::smile.:: | |
Rannia . k
15-03-2009 @ 05:17 | Υπέροχο Χρήστο!!!
Καλό μεσημέρι!!!
::up.:: ::yes.:: ::up.:: | |
Stixorragwn
15-03-2009 @ 07:10 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Άθη Λ.
15-03-2009 @ 07:20 | είναι υπέροχο!!!!!!!!! | |
αισχυ(λος)
15-03-2009 @ 08:10 | υπεροχο!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
peiraiotissa
15-03-2009 @ 09:34 | Μπράβο Χρήστο...συγκινητικό!!!! ::cry.:: ::up.:: | |
adespotoi
20-03-2009 @ 13:24 | και τη δικιά μου γιαγιά Μαρία την λέγανε, μα δεν γνώρισε εγγόνια από τα παιδιά του πατέρα μου, που ήτανε γιός της, δύστυχώς, δεν είμαι άξιος ούτε να τη μνημονεύσω, αλλά τη θυμάμαι και αγαλιάζω, μακάρι εσύ να μπορείς να κάνεις και τα
δυο
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Θεττάλια
21-03-2009 @ 12:17 | Χρήστο, γιατί με έκανες να κλάψω;;;;;;;;;;;;;
Κράτησε για πάντα αυτή την αγνότητα και όλες τις τρυφερές αναμνήσεις τής ζωής σου!
Σπουδαία η ποίησή σου, σου το ξανάπα.
Σήμερα, εχει μεγαλύτερο νόημα, που είναι η Ημέρα τής Ποιήσεως και τών Ποιητών! | |
Σπινθηρόχωμα
04-08-2010 @ 18:48 | Όταν οι χρόνοι πέρασαν και νύχτωσαν οι αισθήσεις...
σου διάβαζα -και άκουγες με πίστη- το Ευαγγέλιο
το πρόσωπό σου έλαμπε κι έφθανε να φωτίσεις
-της παιδικής αγνότητας- το ανύποπτό μου γέλιο...
Κι όταν μια μέρα θα’ ρθω πάλι να σε βρω
κρατώντας με απ’ το χέρι σου στου Λιβισιού τη βρύση
οι άγγελοι που θα φυλάν τ’ Αθάνατο νερό
γλυκά θα πουν: «το εγγόνι σου Μαρία;... να σου ζήσει».
καλη αναπαυση στις γιαγιάδες μας που γνώριζαν την τέχνη του να είσαι γιαγιά, αφου πρωτα ηταν μανες μ ολη τη σημασια της λεξης!!! | |
tarifula
08-05-2011 @ 16:43 | αυτο μου ειχε ξεφυγει...μπραβο σου..
εγω μεγαλωσα χωρις γιαγιαδες...λιγα θυμαμαι απ'αυτες..
διαβαζοντας αυτο...απλα σκεφτηκα...τι κριμα... | |
Sofitsa
09-05-2011 @ 00:35 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
noyfaro
09-05-2011 @ 04:15 | πολύ νοσταλγικό, τρυφερό!!!!! μπράβο σου
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
merlin17254
09-05-2011 @ 05:18 |
Κι όταν μια μέρα θα’ ρθω πάλι να σε βρω
κρατώντας με απ’ το χέρι σου στου Λιβισιού τη βρύση
οι άγγελοι που θα φυλάν τ’ Αθάνατο νερό
γλυκά θα πουν: «το εγγόνι σου Μαρία;... να σου ζήσει».
......Πολύ συγκινητικό....Ίδιαίτερα γιά κάποιους άπό έμάς
πού είμασταν τόσο δεμένοι μέ τίς γιαγιάδες μας.... | |
αντικλείδι
09-05-2011 @ 12:12 | Απέραντα συγκινητικό !!!
Εικόνες και θύμησες ζωντανεύουν με απέραντη τρυφερότητα ...!
Εύγε Χρήστο, με την υπέροχη ποίηση !!!
(στην καρδιά έχω παράπονο που δεν αξιώθηκα να γνωρίσω κανέναν από τους 4) ... | |
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
09-05-2011 @ 14:27 | το πρόσωπό σου έλαμπε κι έφθανε να φωτίσεις
-της παιδικής αγνότητας- το ανύποπτό μου γέλιο.......η γιαγιά η πρώτη Μάνα..........πόσα μου θύμησες Χρήστο!!!!!!!!!!!!!πολύ συγκινητικό ,να σαι καλα ::hug.:: ::theos.:: | |
oneiropola
09-11-2015 @ 20:38 | Μου θυμησες την δικια μου γιαγιά , που εφυγαν με τον διογμό 5 ατομα και επεζησε μονο η γιαγια μου ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
