stixoi.info: Στο διπλανό κελί

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Στο διπλανό κελί

Πώς να βγω έξω να σε ψάξω να σε βρω
όταν εσύ σε κελί υγρό και σκοτεινό με κλείνεις,
όταν δεσμά κι αλυσίδες στα πόδια μου φορώ,
όταν τα σιδερένια κάγκελα το έρμο μου το σώμα φυλακίζουν;
Άλλο για την αγάπη μας δε θέλω να ακούω
ούτε εσύ στον κόσμο να μιλάς για μας.
Αυτός που σε αγάπησε σαπίζει και πεθαίνει
αιχμάλωτος της ελευθερίας σου που λάθη δε χωρά.
Δεν άντεχα τον πόνο αυτόν το δυνατό
μα σαν το δάκρυ στο πρόσωπο κυλά,
της αλυσίδας σπάζει τα δεσμά
και της φυλακής τους τοίχους ευθύς γκρεμίζει.
Ελεύθερος πλέον τρέχω να σε βρω
γιατί σ’ αγάπησα, δε γίνεται, θέλω πάλι να σε δω.
Που να ξερα στο διπλανό κελί πως βρίσκεσαι
και σιωπηλά δακρύζεις,
τις αλυσίδες κατάσαρκα κι εσύ φορείς
στους τοίχους τους υγρούς της φυλακής
μονάχη η ψυχή σου θρηνεί, σαπίζει.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Φιλοσοφικά Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Αφήνω πια τη σκέψη μου ποιητικά να ζήσει, σε Ουρανούς σε Θάλλασες, Ιθάκες να γνωρίσει...

χρηστος καραμανος 16-03-2009 @ 08:02	Που να ξερα στο διπλανό κελί πως βρίσκεσαι και σιωπηλά δακρύζεις, τις αλυσίδες κατάσαρκα κι εσύ φορείς στους τοίχους τους υγρούς της φυλακής μονάχη η ψυχή σου θρηνεί, σαπίζει. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο